سوال
چگونه به پدر و مادر بد احترام بگذاریم؟
جواب
یکی از سخت ترین پرسش هایی که می توان از یک مسیحی پرسید این است که چگونه به پدر و مادر بد خود احترام بگذاریم، در حالی که احترام به پدر و مادر فرمان پنجم از ده فرمان موسی است (خروج فصل 20 آیه 12). اگر خدا از ما می خواست فقط به پدر و مادر خوب و با محبت احترام بگذاریم مسئله خیلی ساده تر می شد، اما این دستور بدون هیچ نوع شرطی به سادگی می گوید که به پدر و مادر خود احترام بگذارید. افراد آسیب دیده بسیار زیادی هستند که اطاعت از این دستور را تقریبا غیر ممکن می دانند.
عبارت «پدر و مادر بد» طیف وسیعی از مفاهیم و معانی را در خود دارد. یک بچه ممکن است به خوبی بزرگ شود، لباس های خوب بپوشد و غذای خوب به او داده شود اما از مهمترین موهبت که عشق و تایید پدر و مادر است محروم باشد. هرگز آسیب جسمانی به او وارد نشده است اما روح او هر سالی که از زندگی او می گذرد مانند گیاه بدون نور خورشید پژمرده تر می شود و محتاج ذره ای ابراز عشق و محبت است، بزرگ می شود و در ظاهر به یک فرد بالغ عادی تبدیل می شود اما از درون به خاطر بی توجهی پدر و مادر شکسته است.
و یا اینکه در دوران کودکی بدون هیچ نوع آسیب جسمانی به طور مستمر به او گفته شده که فرد بی استفاده ای است و به درد هیچ کاری نمی خورد و این کار باعث شده تا روح او در همان دوران شکسته شود. هر کاری که انجام داده مورد تمسخر قرار گرفته تا جایی که هیچ کاری را انجام نمی داد. کودکان به طور طبیعی هرآنچه پدر و مادر درباره آنها می گویند را قبول می کنند، کودکی که اینگونه با او رفتار می شود درون خودش فرو می رود، پشت دیوار نامرئی بازنشسته می شود و به جای زندگی کردن فقط زیست می کند. اینها فرزندانی هستند که هرگز اذیت و آزار جسمانی ندیده اند اما روحشان پژمرده شده است. دوست یابی برای آنها سخت می شود و نمی توانند با دیگر افراد هم سن خود به طور عادی ارتباط برقرار کنند.
مطلبی که در بالا گفته شد شکل نامحسوس کودک آزاری است. البته که اشکال محسوس کودک آزاری وجود دارند مانند بی اعتناعی به کودک، کتک زدن و از همه بدتر آزار جنسی کودک. و حال سوال اصلی مطرح می شود: چگونه از فرمان خدا اطاعت کنیم و به چنین پدر ومادر بی رحمی احترام بگذاریم.
اولین نکته ای که باید به یاد داشته باشیم این است که پدر آسمانی پر از عشق و محبت ما همان خدایی است که یک سری قوانین را وضع نکرده تا فقط از آنها اطاعت کنیم بلکه قوانین او برای منفعت و خیریت ما به کار گرفته می شوند. اگر واقعا به دنبال اطاعت از خدا باشیم، بدون توجه به اینکه پیروی از او تا چه اندازه مشکل است، او به ما کمک خواهد کرد که راه و روش اطاعت را پیدا کنیم. اولین گام این است که رابطه خوش بینانه و محبت آمیز با او برقرار کنیم که البته این کار برای کسی که هرگز طعم عشق و اعتماد واقعی را نچشیده بسیار مشکل می باشد. کسانی که در این وضعیت قرار دارند باید یک گام کوچک بردارند و در قلب خود به او بگویند: «من می خواهم عشق و اعتماد به تو را یاد بگیرم – لطفا به من کمک کن». او پاسخ شما را خواهد داد. او تنها کسی است که می تواند عواطف و رفتارها را تغییر دهد و رابطه های آسیب خورده و قلب های شکسته شده را تعمیر کند (لوقا فصل 4 آیه 18).
وقتی با خداوند رابطه برقرار کردیم می توانیم به راحتی به حضور او برویم و تمامی مشکلات و رنج های خود را برای او مطرح کنیم و اطمینان داشته باشیم که او می شنود و پاسخ می دهد (اول یوحنا فصل 5 آیه های 14 تا 15). هر یک از فرزندان خدا که به او اعتماد می کنند کار روح القدس را درون قلبشان حس خواهند کرد. خداوند قلبی که بر اثر آزار و اذیت های دوران کودکی سفت و سخت شده است را با قدرت شگفت انگیز نجات دهنده خود به قلبی نرم و پر از احساس تبدیل می کند (حزقیال فصل 36 آیه 26).
گام بعدی تمایل به بخشش است. این بخش ممکن است بی نهایت سخت باشد مخصوصا برای کسانی که به بدترین شکل آزار دیده اند اما با خداوند همه چیز ممکن است (مرقس فصل 10 آیه 27). تلخی و آزردگی در اعماق وجود این قربانیان فرو رفته است اما با این وجود، چیزی وجود ندارد که روح القدس نتواند التیام دهد به این شرط که انسان بخواهد. همه آنچه که باید انجام شود این است که این آزردگی ومشکل را هر روز با خدا در میان بگذاریم و با او درد دل کنیم و به او بگوییم که چرا نمی توان پدر و مادری که وظیفه آنها عشق و محبت بوده اما رفتار پلیدی داشته اند را هرگز بخشید.
نیازی نیست به خدا بقبولانید که بخشیدن آنها غیر ممکن است. درست است که نبخشیدن گناه است اما این در مواقعی است که نبخشیدن به صورت عمدی صورت می گیرد یعنی وقتی که قلب خود را سخت کرده ایم و قسم خورده ایم هرگز فردی را که به ما آسیب زده نبخشیم. ایمانداری که به حضور خدا می رود تا از او در مورد چیزی که خودش نمی تواند حل کند کمک بطلبد با یک خدای عصبانی روبرو نخواهد شد بلکه با خدایی روبرو است که قلبش مملو از عشق و محبت، رحم و دلسوزی و تمایل به کمک است.
وقتی روح القدس کار خود را با ملایمت آغاز می کنند متوجه می شویم که نظر ما نسبت به پدر و مادرمان تغییر کرده است. شاید به این روش روح القدس برای ما آشکار می کند که با هر دوی آنها یا یکی از آنها در کودکی به همین شکل رفتار شده و یا اصلا متوجه نبوده اند که چگونه در حال آسیب زدن به روح ما هستند و یا رفتارشان با ما به دلیل احساست سرکوب شده آنها بوده است. حتی اگر رفتار آنها توضیحی نداشته باشد باز هم خداوند می خواهد ما از او کمک بگیریم تا بتوانیم ببخشیم تا روح و روان ما رفته رفته با آن تلخی مسموم نشود.
افرادی وجود دارند که دوران رنج آور و سختی در کودکی داشته اند و طعم محبت والدین را هرگز نچشیده اند اما با لطف و قدرت خداوند توانسته اند به طور تدریجی قلب خود را نرم کنند، پدر و مادر خود را ببخشند و با آنها با محبت رفتار کنند. با سپردن پدر و مادر خود به خداوند متوجه این موضوع شده اند که پدر و مادرشان نیز تغییر کرده اند و نتیجه آن یک خانواده با محبت زیر سایه خداوند بوده است. افسسیان فصل 6 آیه های 2 تا 3 به ما می گوید: «نخستين حكم از «ده فرمان» كه با وعده همراه می‌باشد، اينست كه پدر و مادر خود را احترام نما! و وعده‌ای كه خدا داده، اينست كه اگر احترام پدر و مادر خود را نگاه داريد، عمری طولانی و با سعادت خواهيد داشت».
English
چگونه به پدر و مادر بد احترام بگذاریم؟
