سوال
جان انسان چیست؟
جواب
کتاب مقدس موضع کاملا مشخصی در مورد جان انسان ندارد. اما با مطالعه شیوه استفاده از کلمه «جان» در کتاب مقدس می توان به یک سری نتیجه گیری برسیم. بطور ساده می توان گفت جان انسان قسمت غیر فیزیکی وجود او می باشد. آن قسمت از وجود انسان می باشد که بعد از مرگ فیزیکی بطور ابدی باقی خواهد ماند. پیدایش فصل 35 آیه 18 درباره مرگ راحیل، همسر یعقوب، می گوید که نام فرزند خود را بن اونی یعنی «پسر غم من» نهاد چون در حال جان دادن بود. از این داستان نتیجه می گیرم که جان و بدن دو چیز متفاوت هستند و جان پس از مرگ فیزیکی زنده خواهد بود.
جان انسان بخش مهم و اساسی وجود بشر است. همانطور که سی.اس لوئیس می گوید، «شما جان ندارید بلکه جانی هستید که بدن دارد». به عبارت دیگر وجود انسان بر پایه داشتن جسم نیست بلکه بر پایه جان است. در کتاب مقدس بارها از انسان با نام «جان ها» یاد شده است (خروج فصل 31 آیه 14، امثال فصل 11 آیه 13) ، مخصوصا زمانیکه برروی ارزش زندگی انسان تمرکز شده و یا وجود کلی انسان بررسی می شود (مزامیر فصل 16 آیه های 9 تا10، حزقیال فصل 18 آیه 4، اعمال رسولان فصل 2 آیه 41، مکاشفه فصل 18 آیه 13).
جان با قلب (تثنیه فصل 26 آیه 16 و فصل 30 آیه 6) و روح (اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 23، عبرانیان فصل 4 آیه 12) و عقل (متی فصل 22 آیه 37، مرقس فصل 12 آیه 30، لوقا فصل 10 آیه 27) فرق دارد. جان انسان را خدا آفرید (ارمیا فصل 38 آیه 16). می تواند قوی و یا ضعیف باشد (دوم پطرس فصل 2 آیه 14) ، می تواند نابود شود و یا نجات یابد (یعقوب فصل 1 آیه 21، حزقیال فصل 18 آیه 4). می دانیم که جان انسان باید مجازات شود (لاویان فصل 17 آیه 11) و آن قسمتی از وجود ما می باشد که با حقیقت و کار روح القدس حفاظت و پاک شده است (اول پطرس فصل 1 آیه 22). عیسی مسیح شبان بزرگ جان ها است (اول پطرس فصل 2 آیه 25).
متی فصل 11 آیه 29 به ما می گوید عیسی مسیح راحتی بخش جان ها است. مزامیر فصل 16 آیه های 9 تا 10 سروده مسیح باورانه ای است که به ما اجازه می دهد تا بفهمیم عیسی مسیح نیز جان داشت. داوود می نویسد، «پس من در امان خواهم ماند و قلب و وجودم از شادی لبريز خواهد شد؛ زيرا تو مرا در چنگال مرگ رها نخواهی كرد و كسی را كه دوستش داری نخواهی گذاشت از بين برود» این سخن نمی تواند درباره داوود باشد (همانطور که پولس در اعمال رسولان فصل 13 آیه های 35 تا 37 به آن اشاره می کند) برای اینکه بدن داوود نیز پس از مرگ پوسید و از بین رفت. اما بدن عیسی مسیح هرگز نابود نشد چون او دوباره همراه با بدن خود زنده شد. جان او به جای دیگری نرفت. بنابراین عیسی مسیح، پسر خداوند، دارای جان است.
در بیشتر مواقع بین ماهیت جان و روح سردرگمی وجود دارد. کتاب مقدس در بعضی از قسمت ها این دو را به جای هم استفاده کرده است اما همچنان اندکی تفاوت بین آنها وجود دارد. در غیراینصورت، چگونه کلام خدا می توانست جان (استخوان) و روح (مفصل) را از هم جدا کند (عبرانیان فصل 4 آیه 12)؟ هر وقت کتاب مقدس در باره روح صحبت می کند درباره نیرویی درونی حرف می زند که باعث تحرک انسان می شود و بارها از آن به عنوان نیروی محرک و پویا یاد شده است (به عنوان مثال، اعداد فصل 14 آیه 24).
گفته شده که فقط دو چیز باقی خواهد ماد: کلام خدا (مرقس فصل 13 آیه 31) و جان انسانها. برای اینکه جان انسان نیز مانند کلام خدا فناناپذیر است. این دو حقیقت بسیار تامل برانگیز و حیرت آور هستند. هر فردی که شما او را می بینید در واقع یک جان ابدی است. انسان های فوت شده نیز جان داشتند و همه آن جان ها هنوز هم در یک مکانی نگه داشته می شوند. پرسش اینجاست که در کجا نگه داشته می شوند؟ جان هایی که محبت خدا را قبول نکردند محکوم به پرداخت بهای گناهانشان در جهنم هستند (رومیان فصل 6 آیه 23). اما کسانیکه به ذات گناه آلود خود اعتراف کردند و هدیه رایگان نجات را پذیرفتند، برای همیشه در کنار شبان خود با آرامش زندگی خواهند کرد (مزامیر فصل 23 آیه 2).
English
جان انسان چیست؟
