سوال
آیا ممکن است کسی که از او خوشمان نمی آید را دوست داشته باشیم؟
جواب
بر اساس کتاب مقدس، خدا از ما می خواهد که دیگران را با عشقی الهی دوست داشته باشیم. از ما خواسته شده تا «همسايه‌ات را نيز دوست بدار، همانقدر كه خود را دوست می‌داری!» (لوقا فصل 10 آیه 27) و حتی «دشمنان خود را دوست بداريد و به كسانی كه از شما نفرت دارند، خوبی كنيد. برای آنانی كه به شما ناسزا می‌گويند، دعای خير كنيد. برای افرادی كه به شما آزار می‌رسانند، بركت خدا را بطلبيد» (لوقا فصل 6 آیه های 27-28). عیسی مسیح یک شب قبل از مصلوب شدن به شاگردان خود دستور داد، «يكديگر را دوست بداريد همانگونه كه من شما را دوست می‌دارم» (یوحنا فصل 13 آیه 34). آگاپاو معادل یونانی کلمه «عشق» می باشد، ویژگی اصلی این نوع عشق و محبت از خودگذشتگی است. این نوع عشق، برعکس آنچه درباره آن گفته می شود، دوست داشتن برادرانه یا ارتباط احساسی نیست. بلکه عشق آگاپاو بهترین را برای طرفش می خواهد. عشق فداکارانه بر اساس احساسات نیست، بلکه عشقی است که یک فرد با شادی و رضایت کامل، منافع و سعادت دیگران را در اولویت قرار می دهد. البته که داشتن چنین عشقی با قدرت خودمان امکان پذیر نیست. تنها با قدرت روح القدس می توانیم از دستورات خداوند که یکی از آنها دوست داشتن دیگران است، اطاعت کنیم.
عیسی مسیح از ما می خواهد دیگران را طوری دوست داشته باشیم که او ما را دوست دارد؛ او چگونه ما را دوست داشت؟ «اما ببينيد خدا چقدر ما را دوست داشت كه با وجود اينكه گناهكار بوديم، مسيح را فرستاد تا در راه ما فدا شود» (رومیان فصل 5 آیه 8). شکی نیست که ما نمی توانیم همه را دوست داشته باشیم و برای این کار هم فراخوانده نشده ایم. با این حال، وقتی کسی را با عشق خدایی دوست داریم، طرز برخورد ما با آن شخص تغییر خواهد کرد. از نظر روانشناختی، طرز برخورد و اعمال ما نمی توانند بر خلاف هم باشند. وقتی محبت خود را در عمل نشان می دهیم، طرز برخورد ما نیز با آن هماهنگ می شود. عشق همچنان یک انتخاب است، اما قلب ما به آن تمایل دارد. وقتی به ارتباط عیسی مسیح با دیگران نگاه می کنیم می بینیم که او با هر نوع انسانی از هر طبقه ای و بدون توجه به جایگاه اجتماعی -گناهکاران، ماموران وصول مالیات، فریسیان، رومیان، صدوقی ها، سامریان، ماهیگیران، زنان، بچه ها - ارتباط برقرار کرد. عیسی مسیح مردم را دوست داشت و با همان عشق با آنها رفتار می کرد. البته همیشه هم خوشایند به نظر نمی رسید، او با کسانی که با او مخالفت می کردند با تندی صحبت کرد، اما این کار را فقط به نفع خودشان انجام می داد. او وقت، نیروی عاطفی و حکمتش را نثار کسانی کرد که از او متنفر بودند، او می دانست که آنها یا به سمت شناخت او و در نهایت نجات کشیده می شوند یا برای همیشه از او دور می شوند. به هر حال آنها از کار او منفعت می بردند. این رفتار عیسی مسیح، معنی واقعی دوست داشتن دشمنان است – با عشق درباره حقیقت با آنها صحبت کنید (افسسیان فصل 4 آیه 15)، بدون توجه به هزینه هایی که با انجام این کار باید بپردازید.
باز هم می گوییم منظور ما این نیست که شما هرکسی را بیشتر از درک این موضوع که او هم به شکل خدا آفریده شده، دوست داشته باشید و یا حتی احترام بگذارید. خداوند به ما حکمت داده که بتوانیم، تا اندازه ای، آنچه در قلب دیگران می گذرد را تشخیص دهیم. ما به شکل خدا آفریده شده ایم و نباید با اعتماد بیجا به کسی که ارزش آن را ندارد به خودمان آسیب بزنیم. عیسی مسیح از جمعیت دور شد برای اینکه از قلب آنها آگاه بود و باید از خودش محافظت می کرد (یوحنا فصل 5 آیه 13، فصل 6 آیه 15). با این حال، وقتی به عیسی مسیح ایمان می آوریم و با دعا و مطالعه کتاب مقدس، خرد و حکمت به دست می آوریم، به طور طبیعی دیگران را دوست خواهیم داشت – عشقی الهی فداکارانه، بهترین ها را برای دیگران می خواهد- حتی اگر این دوست داشتن همراه با عشق نباشد.
English
آیا ممکن است کسی که از او خوشمان نمی آید را دوست داشته باشیم؟
