سوال
کتاب مقدس درباره زندگی بدون دعا چه می گوید؟
جواب
دعا جوهره ی سفر ایمانی مسیحیان با خداوند است. دعا ما را به خدا متصل می کند، روش پویای ارتباط با دیگران و دوست داشتن آنهاست، و اجازه می دهد تا خداوند روی قلب انسان کار کند. کتاب مقدس می گوید، پیوسته دعا کنید (اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 17)، بنابراین هر چیزی غیر از دعا و معاشرت پیوسته با خدا گناه است. هر چیزی که جلوی ارتباط ما با خدا را بگیرد و به خوداتکایی منتهی می شود غلط است.
کار آدم و حوا در پیدایش فصل 3 را می توان نوعی فقدان دعا در نظر گرفت (به این نکته توجه داشته باشید که دعا گفتگو و ارتباط با خداوند است). آنها از میوه درخت شناخت خوب و بد خوردند و از صحبت کردن با خدا، که به دنبال آنها در باغ آمده بود، خجالت کشیدند. گناه، آنها را از خدا جدا کرد و جلوی معاشرت آنها با خدا را گرفت. دعا نکردن آدم و حوا (ارتباط و مکالمه با خدا) گناه بود و علت گناه نیز شد.
آیا می توانید کسی را تصور کنید که ادعا می کند بهترین دوست شماست اما هرگز با شما حرف نزده است؟ قطعا این نوع دوستی بسیار تیره و پرتنش بوده است. رابطه با خدا نیز بدون ارتباط و معاشرت با او رابطه ای بی خاصیت و تیره است. فقدان دعا نشان دهنده عدم وجود یک رابطه خوب با خداوند است . فرزندان خدا ذاتا به معاشرت و ارتباط با خدا تمایل دارند. «ای خداوند، صبحگاهان به پيشگاه تو دعا می‌كنم و تو صدای مرا می‌شنوی، پس من انتظار خواهم كشيد تا جواب مرا بدهی» (مزامیر فصل 5 آیه 3). کتاب مقدس به ما دستور می دهد دعا کنیم، و اطاعت از این دستور با برکات زیادی همراه خواهد بود: « خداوند به آنانی كه او را به راستی و صداقت طلب می‌كنند نزديک است» (مزامیر فصل 145 آیه 18).
عیسی مسیح مثال بسیار خوبی از زندگی سرشار از دعای یک شخص است. او خودش فراوان دعا می کرد (نگاه کنید به لوقا فصل 3 آیه 21، فصل 5 آیه 16، فصل 9 آیه 18 و 28، فصل 11 آیه 1)، و به پیروانش هم می گفت دعا کنند (لوقا فصل 11 آیه های 2 تا 4). اگر عیسی مسیح نیاز به دعا کردن داشت، ما تا چه اندازه به آن نیاز داریم؟
زندگی خالی از دعا، موهبت شفاعت روح القدس را نادیده می گیرد. از ما خواسته شده تا برای برادران و خواهران مسیحی دعا کنیم (یعقوب فصل 5 آیه 16). پولس همیشه از دیگران می خواست تا برای او دعا کنند (افسسیان فصل 6 آیه 19، کولسیان فصل 4 آیه 3، اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 25)، و او نیز برای دیگران دعا می کرد (افسسیان فصل 1 آیه 16، کولسیان فصل 1 آیه 9). سموئیل دعا کردن برای قوم اسرائیل را بخش ضروری ماموریت خود می دانست: «اما من، محال است كه از دعا كردن برای شما دست بكشم، و چنين گناهی نسبت به خداوند مرتكب شوم. من هر چه را كه راست و نيكوست به شما تعليم می‌دهم» (اول سموئیل فصل 12 آیه 23). سموئیل دعا نکردن را گناه می دانست.
وقتی زندگی ما عاری از دعاست، درواقع به دستور خدا مبنی بر دوست داشتن دیگران بی اعتنایی کرده و با آن مخالف می کنیم. «برای همهٔ مردم دعا كن؛ از خدا درخواست كن كه بر آنان رحم كند؛ و به سبب آنچه كه برای ايشان انجام خواهد داد، او را شكر كن» (اول تیموتائوس فصل 2 آیه 1). عیسی مسیح به ما می گوید حتی برای دشمنان خودمان هم دعا کنیم (متی فصل 5 آیه 44). پیام عیسی مسیح این است که همه را با دعا و محبت حمایت کنیم، حتی کسانی که دوست داشتنی نیستند.
دعا باعث می شود تا راهنمایی های سازنده خداوند را بشنویم. زندگی خالی از دعا، توانایی ما برای گوش دادن به عیسی مسیح را ضعیف می کند و دیگر صدای سازنده و قانع کننده او را نخواهیم شنید. عبرانیان فصل 12 آیه 2 به ما یادآوری می کند که عیسی مسیح تقویت کننده و کامل کننده ایمان ماست. ما بدون حضور روح القدس درون قلب هایمان، در مسیر پرخطر قضاوت و تصمیم گیری های خودمان قرار می گیریم. وقتی دعا می کنیم که خواست خدا همانطور که در آسمان اجرا می شود بر روی زمین نیز اجرا گردد (متی فصل 6 آیه 10)، متوجه ناسازگاری ها و تضادهای خواسته های خودمان می شویم.
متی فصل 26 آیه 41 هشدار دیگری به ما می دهد: «بيدار بمانيد و دعا كنيد تا وسوسه بر شما غلبه نكند.» دوری از دعا، قلب ما را در احاطه وسوسه های اطرافمان قرار می دهد و ما را به سمت گناه بیشتر می کشاند. ما فقط زمانی می توانیم بر اساس خرد و حکمت عمل کنیم که روح القدس راه ها را به ما نشان داده باشد. فقط با قدرت روح القدس است که دعاهای ما موثر و ثمربخش می شوند ( نگاه کنید به رومیان فصل 8 آیه های 26 تا 27).
دعا شاهراه زندگی و خط ارتباطی ما با خداوند است. عیسی مسیح نقطه مقابل زندگی عاری از دعا را به ما نشان داد و به سرمشقی از یک زندگی سرشار از دعا برای ما تبدیل شد.
English
کتاب مقدس درباره زندگی بدون دعا چه می گوید؟
