اکنون خدا کجاست؟ وقتی زندگی رنج و درد دارد خدا کجاست؟

کتاب مقدس تعلیم می‌دهد که خدا بر تمام امتها سلطنت می‌کند و تخت مقدسش در آسمان است (مزمور ۴۷:‏۸؛ اشعیا ۶:‏۱، ۶۶:‏۱؛ عبرانیان ۴:‏۱۶). هرچند می‌دانیم که حضور خدا به‌طور خاص در آسمان است، تعالیم کتاب مقدس نیز این موضوع را آشکار می‌کنند که خدا در همه جا حضور دارد (او در آنِ واحد در همه جا حضور دارد). از ابتدای کتاب مقدس می‌بینیم که حضور خدا بر روی زمین حرکت می‌کرد، حتی زمانی که زمین خالی و بدون شکل بود (پیدایش ۱:‏۲). خدا جهان را با خلقتش پر ساخت و حضور و جلالش کل زمین را فرا گرفت (اعداد ۱۴:‏۲۱). در سراسر کتاب مقدس نمونه‌های بسیاری وجود دارند از حضور خدا که بر زمین حرکت می‌کرد و با خلقتش ارتباط برقرار می‌نمود (پیدایش ۳:‏۸؛ تثنیه ۲۳:‏۱۴؛ خروج ۳:‏۲؛ اول پادشاهان ۱۹:‏۱۱‏-۱۸؛ لوقا ۱:‏۳۵؛ اعمال ۱۶:‏۷). عبرانیان ۴:‏۱۳ می‌گوید: «هیچ چیز در تمام آفرینش از نظر خدا پنهان نیست، بلکه همه چیز در برابر چشمان او که حساب ما با اوست، عریان و آشکار است.» ارمیا ۲۳:‏۲۴ بانگ می‌زند «خداوند می‌فرماید: «آیا کسی می‌تواند خود را چنان پنهان کند که من او را نبینم؟ آیا من آسمان و زمین را پر نمی‌سازم؟» این است فرموده‌ی خداوند.» مزمور ۱۳۹ منبع خوبی برای مطالعه در خصوص حضور خدا در همه جا است.





خدا کجاست؟
اگر شما به عیسی مسیح ایمان دارید، خدا با شماست؛ او کنارتان، بالایتان و درونتان نیز هست. حضور خدا و محافظت او هرگز شما را ترک نمی‌کند. اگر به عیسی مسیح ایمان ندارید، خدا درست در مقابل شماست و از شما دعوت می‌کند، شما را به طرف خود می‌کشاند و به شما محبت، رحمت و فیضی را که مشتاق عطای آنها به شماست، در برابرتان قرار می‌دهد. اگر از رابطه‌ی خود با خدا از طریق عیسی مسیح مطمئن نیستید لطفاً مقاله‌ای را که پیرامون چگونگی «آشتی با خدا» نوشته‌ایم، مطالعه نمایید.

وقتی زندگی درد و رنج دارد خدا کجاست؟
به نظر می‌رسد که ما می‌خواهیم پاسخ این سوال را بدانیم، به خصوص زمانی که با آزمایشهای دردناک روبرو می‌شویم و شکهایی که به ما حمله می‌کنند. حتی عیسی در حین مصلوب شدنش پرسید «ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی» (متی ۲۷:‏۴۶). برای شاهدین آن ماجرا و آنانی که برای نخستین بار این روایت را می‌خوانند، به نظر می‌رسد که خدا عیسی را فراموش کرده، بنابراین ما نتیجه می‌گیریم که او هم به همین ترتیب ما را در تاریکترین لحظات زندگیمان رها خواهد کرد. اما با مشاهده‌ی وقایعی که بعد از مصلوب شدن عیسی رخ داد، این حقیقت آشکار می‌شود که هیچ چیز نمی‌تواند ما را از محبت خدا جدا سازد، حتی مرگ (رومیان ۸:‏۳۷‏-۳۹). بعد از آنکه عیسی مصلوب شد، جلال یافت (اول پطرس ۱:‏۲۱؛ مرقس ۱۶:‏۶، ۱۹؛ رومیان ۴:‏۲۴‏-۲۵). صرفاً از روی این نمونه می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که حتی زمانی که حضور خدا را در میان رنجهایمان احساس نمی‌کنیم، هنوز می‌توانیم به وعده های او باور داشته باشیم که هرگز ما را ترک و فراموش نخواهد کرد (عبرانیان ۱۳:‏۵). «گاهی خدا اجازه می‌دهد که آنچه از آن نفرت دارد اتفاق افتد تا آنچه را دوست دارد به حقیقت برساند» (جانی اریکسون تادا).

ما بر این موضوع اعتماد و اطمینان داریم که خدا دروغ نمی‌گوید، هرگز عوض نمی‌شود و کلامش تا ابد پابرجا باقی می‌ماند (اعداد ۲۳:‏۱۹؛ اول سموئیل ۱۵:‏۲۹؛ مزمور ۱۱۰:‏۴؛ ملاکی ۳:‏۶؛ عبرانیان ۷:‏۲۱؛ ۱۳:‏۸؛ یعقوب ۱:‏۱۷؛ اول پطرس ۱:‏۲۵). ما در شرایط و رخدادهای دردناک امیدمان را از دست نمی‌دهیم چون با ایمان به کلامی که از دهان خدا صادر شد زندگی می‌کنیم، و امیدمان به چیزهای دیدنی نیست. ما اطمینان داریم که خدا نور ماست و مشکلات زودگذر جلالی ابدی را برایمان به همراه می‌آورد، جلالی که برتر از رنجی است که بر روی این زمین تحمل خواهیم نمود. بنابراین چشمانمان را نه بر چیزهای دیدنی، بلکه بر نادیدنی می‌دوزیم زیرا می‌دایم و ایمان داریم که چیزهای دیدنی زودگذر و موقتی هستند اما چیزهای نادیدنی جاودان (دوم قرنتیان ۴:‏۱۶‏-۱۸؛ ۵:‏۷). بعلاوه، ما به کلام خدا اطمینان داریم که می‌گوید او دائماً همه چیز را به خیریت آنانی که دوستش دارند و بر طبق اراده او فراخوانده شده اند، به کار می‌گیرد (رومیان ۸:‏۲۸). با اینکه همیشه این خیریت و پایان خوب را که خدا دارد روی آنها کار می‌کند نمی‌بینیم، اما می‌توانیم مطمئن شویم که روزی فراخواهد رسید که همه چیز را واضحتر درک خواهیم کرد.

زندگی ما مثل یک لحاف است. اگر به پشت لحاف نگاه کنید، گره‌ها و نخهای اضافه را مشاهده می‌کنید که از همه جای لحاف آویزان هستند. این منظره جذاب نیست و ظاهراً هیچ منطق یا ظرافت و هماهنگی در آن نیست. اما وقتی آن را بر می‌گردانید، می‌بینید که چطور سازنده‌ی این لحاق با ظرافت و هنر هر لایه‌ای را به هم بافته تا یک اثر زیبا را خلق کند؛ این درست مثل زندگی یک ایماندار است (اشعیا ۶۴:‏‏۸). ما با درکی محدود از امور خدا زندگی می‌کنیم، با این حال روزی فرا می‌رسد که همه چیز را درک خواهیم کرد (ایوب ۳۷:‏۵؛ اشعیا ۴۰:‏۲۸؛ جامعه ۱۱:‏۵؛ اول قرنتیان ۱۳:‏۱۲؛ اول یوحنا ۳:‏۲). وقتی زندگی پر از رنج و درد است خدا کجاست؟ پیغامی که در زمانهای سخت باید به خاطر داشته باشید این است که وقتی نمی‌توانید دست او را ببینید، به قلب او اعتماد کنید و یقین بدانید که او شما را فراموش نکرده است. وقتی به نظر می‌رسد که به تنهایی تاب و توان ندارید، در واقع همان زمان است که می‌توانید به طور کامل در حضور او آرامی یابید و بدانید که قوت او در ضعفهای شما به کمال می‌رسد (دوم قرنتیان ۱۲:‏۹-‏۱۰).

English

---

بازگشت به خانۀ فارسی

اکنون خدا کجاست؟ وقتی زندگی رنج و درد دارد خدا کجاست؟