Vraag: "Hoe kan ik mensen vergeven die tegen me zondigen?"
Antwoord:
Iedereen is in zijn leven wel ooit oneerlijk behandeld of beledigd, of heeft wel eens onder de zonden van anderen geleden. Hoe moeten we reageren wanneer dergelijke dingen gebeuren? Volgens de Bijbel moeten we vergeven. Efeziërs 4:32 verkondigt: “Wees goed voor elkaar en vol medeleven; vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft.” Op eenzelfde manier zegt Kolossenzen 3:13: “Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven.” De sleutel in beide Schriftteksten is dat we anderen moeten vergeven zoals God ons heeft vergeven. Waarom vergeven we dan? Omdat we zelf vergeven zijn!
Vergeving zou gemakkelijk zijn als we alleen die mensen zouden hoeven vergeven die erom vragen, omdat ze spijt hebben van hun daden en er verdriet over hebben. Maar de Bijbel vertelt ons dat we iedereen die tegen ons zondigt moeten vergeven, zonder hieraan voorwaarden te stellen. Een weigering om iemand werkelijk te vergeven is een indicator van wraakzucht, bittere gevoelens en woede en geen enkele van deze gevoelens zou een eigenschap van een Christen moeten zijn. In het “Onze Vader” vragen we God om ons onze zonden te vergeven, net zoals wij de zonden vergeven van mensen die tegen ons zondigen (Matteüs 6:12). Jezus zei in Matteüs 6:14-15: “Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.” In het licht van andere Schriftteksten over Gods vergeving kan Matteüs 6:14-15 het best als volgt begrepen worden: mensen die weigeren om anderen te vergeven hebben zelf Gods vergeving niet daadwerkelijk ervaren.
Wanneer we het doel missen door ongehoorzaam te zijn aan één van Gods geboden, dan zondigen we tegen Hem. Wanneer we een ander mens kwaad doen, dan zondigen we niet alleen tegen hem of haar, maar ook tegen God. Wanneer we de gigantische omvang overwegen van Gods genade om ons AL onze zonden te vergeven, dan realiseren we ons dat we niet het recht hebben om anderen diezelfde genade te onthouden. We hebben oneindig veel meer tegen God gezondigd dan een ander mens tegen ons zou kunnen zondigen. Als God ons zo veel vergeeft, hoe kunnen wij dan weigeren om een ander zo weinig te vergeven? De gelijkenis van Jezus in Matteüs 18:23-35 is een krachtige illustratie van deze waarheid. God belooft ons dat Hij ons vrijelijk zal vergeven wanneer we naar Hem toe komen en Hem daar om vragen (1 Johannes 1:9). De vergeving die wij zelf aan anderen uitreiken zou geen beperkingen moeten hebben, net zoals Gods vergeving grenzeloos is (Lucas 17:3-4).
