Vraag: "Als ik gered ben en al mijn zonden zijn vergeven, waarom zou ik dan stoppen met zondigen?"
Antwoord:
De apostel Paulus beantwoorde een soortgelijke vraag in Romeinen 6:1-2: “Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? Dat in geen geval. Hoe zouden wij, die dood zijn voor de zonde, nog in zonde kunnen leven?” Het idee dat iemand “op Jezus Christus kan vertrouwen” voor verlossing en vervolgens precies zo leven als hij/zij eerder leefde, is volkomen onbijbels. Gelovigen in Christus zijn nieuwe scheppingen (2 Korintiërs 5:17). De Heilige Geest verandert ons van het handelen naar het vlees (Galaten 5:19-21) tot het handelen naar de vruchten van de Geest (Galaten 5:22-23). Het Christelijk leven is een veranderd leven omdat de Christen veranderd is.
Wat het Christendom van alle andere religies onderscheidt is het feit dat het Christendom gebaseerd is op wat God voor ons heeft gedaan door Jezus Christus — een Goddelijke handeling. Elke andere religie leert dat wij bepaalde dingen moeten doen en bepaalde dingen niet moeten doen om Gods liefde en genade te kunnen ontvangen. Het Christendom, het geloof in Christus, leert dat we bepaalde dingen doen en bepaalde dingen niet doen vanwege hetgeen Christus voor ons heeft gedaan.
Hoe kan iemand, die bevrijd is van de straf van de zonde (de eeuwigheid in de hel), teruggaan naar zijn oude leven dat hem van begin af aan al richting de hel stuurde? Hoe kan iemand, die gereinigd is van de vervuiling van de zonde, verlangen terug te gaan naar dezelfde beerput van verdorvenheid? Hoe kan iemand, wetende wat Christus voor ons heeft gedaan, verder leven alsof Hij niet belangrijk is? Hoe kan iemand, die zich realiseert hoeveel Christus voor onze zonden geleden heeft, verder zondigen alsof die zonden betekenisloos zijn?
Romeinen 6:11-15 verkondigt: “Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God. Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade. Betekent dit nu dat we vrijuit mogen zondigen omdat we niet onder de wet staan, maar onder de genade leven? Absoluut niet!”.
Voor de werkelijk bekeerden is het op een zondige manier verder leven geen optie. Omdat onze bekering resulteerde in een compleet nieuwe natuur, is ons verlangen nu om niet langer in zonde te leven. Ja, we zondigen nog steeds, maar in plaats van er in rond te wentelen zoals we eerder deden, haten we het nu en wensen we er van bevrijd te worden. Het idee van “misbruik maken” van Christus’ offer zodat we op een zondige manier verder kunnen leven is ondenkbaar. Als een mens beweert een Christen te zijn en nog steeds verlangt naar een oud, zondig leven, heeft hij reden om aan zijn redding te twijfelen. “Onderzoek bij uzelf of u vast op God vertrouwt, stel uzelf op de proef. U weet toch van uzelf dat Jezus Christus in u is? Als dat niet zo is, dan hebt u de proef niet doorstaan” (2 Korintiërs 13:5).
