Autor:
Mojżesz napisał 5 Księgę Mojżeszową, która tak naprawdę jest zbiorem jego kazań wygłoszonych do Izraelitów, zanim jeszcze przekroczyli rzekę Jordan. „Oto słowa, które wypowiedział Mojżesz” (1.1). Ktoś inny (prawdopodobnie Jozue) napisał ostatni rozdział tej księgi.
Data napisania:
Treść tych kazań została przekazana 40 dni przed wejściem Izraela do Ziemi Obiecanej. Pierwsze kazanie zostało dane 1 dnia 11 miesiąca (1.3), a Izraelici przekroczyli Jordan 70 dni później, 10 dnia 1 miesiąca (Księga Jozuego 4.19). Po upływie 30 dniowej żałoby po śmierci Mojżesza (5 Księga Mojżeszowa 34.8) pozostało 40 dni. To był rok 1410 przed Chr.
Cel napisania:
Nowe pokolenie Izraelitów właśnie wkroczyło do Ziemi Obiecanej. Ci ludzi nie doświadczyli cudów jakie wydarzyły się nad Morzem Czerwonym i nie byli świadkami nadania prawa na Górze Synaj, lecz mieli się osiedlić w nowej ziemi, pełnej wielu zagrożeń i pokus. 5 Księga Mojżeszowa miała przypomnieć im zasady Prawa Bożego i jego mocy.
Kluczowe wersety:
„Niczego nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i niczego z tego nie ujmiecie, przestrzegając przykazań Pana, waszego Boga, które ja wam nakazuję” (5 Księga Mojżeszowa 4.2).
”Słuchaj Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie! Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej siły swojej. Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu. Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając” (5 Księga Mojżeszowa 6.4-7).
”Rzekł do nich jeszcze: Weźmijcie do serca swego wszystkie słowa, którymi ja was dziś ostrzegam, abyście je przekazali waszym synom, by starannie spełniali wszystkie słowa tego zakonu. Gdyż nie jest to dla was słowo puste, lecz jest ono waszym życiem; i przez to słowo przedłużycie życie swoje na ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją objąć w posiadanie” (5 Księga Mojżeszowa 32.46-47).
Krótkie podsumowanie:
Izraelici mieli przykazane, aby pamiętać o czterech rzeczach: Bożej wierności, Bożej świętości, Bożym błogosławieństwie i Bożych przestrogach. Trzy pierwsze rozdziały relacjonują ich podróż z Egiptu do ich obiecanego miejsca zamieszkania Moabu. Rozdział 4 jest wezwaniem do posłuszeństwa, by byli wierni Bogu, który był wierny względem swojego ludu.
Rozdziały od 5 do 26 przypominają wszystkie zasady Prawa Bożego. Dziesięć Przykazań, prawa związane z systemem ofiarniczym, sposób obchodzenia dni świątecznych czy inne rzeczy, jakich mieli przestrzegać Izraelici następnych pokoleń. Błogosławieństwa są obiecane tym, którzy trwają w posłuszeństwie (5.29; 6.17-19; 11.13-15), a przekleństwo spadnie na tych, którzy nie przestrzegają prawa (11.16-17).
Temat błogosławieństw i przekleństw opisany jest dalej w rozdziałach 27-30. Ta część księgi kończy się jasnym wyborem stawianym przed Izraelitami: „Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo” (30.19a). Bożym pragnieniem jest, aby lud Boży wybierał to co Bóg zaleca: „Wybierz przeto życie...” (30.19b).
W ostatnich rozdziałach Mojżesz wspiera ludzi, ustanawia swojego zastępcę- Jozuego; spisuje swoją pieśń i przekazuje swoje ostatnie błogosławieństwo Izraelowi. Rozdział 34 opisuje okoliczności śmierci Mojżesza. Wspina się na górę Pisga, ze szczytu której Bóg pokazuje mu Ziemię Obiecaną, do której jednak nie wkroczy. W wieku 120 lat, z dobrym wzrokiem i siłą młodego człowieka, Mojżesz umiera w obecności Pana. 5 Księga Mojżeszowa kończy się krótkim nekrologiem tego wspaniałego proroka.
Zapowiedzi:
5 Księga Mojżeszowa porusza wiele tematów nowotestamentowych. Takim nadrzędnym tematem jest potrzeba doskonałego przestrzegania Prawa Mojżeszowego i wskazanie, że ludzie nie są zdolni wypełniać w całości tych praw. Niekończące się ofiary starotestamentowe mają odkupić grzechy ludu- wypełniając Prawo, lecz dopiero w doskonałej ofierze Chrystusa „dla wszystkich” doświadczamy prawdziwego odkupienia naszych win (Hebrajczyków 10.10). Przez jego śmierć na krzyżu nie mamy potrzeby składania dalszych ofiar.
Bóg wybierając Izraelitów na swój lud zapowiada, że wybranymi będą ci, którzy uwierzą w Chrystusa (1 Piotra 2.9). W 5 Księdze Mojżeszowej 19.15-19 Mojżesz zapowiada przyjście innego proroka- doskonałego, który będzie Mesjaszem. Podobnie jak Mojżesz, otrzyma On objawienie i poprowadzi swój lud (Ew. Jana 6.14; 7.40).
Praktyczne zastosowanie:
5 Księga Mojżeszowa podkreśla znaczenie Bożego Słowa. To jest ważna część naszego życia. Mimo, iż nie podlegamy pod Prawo Starego Testamentu, to jednak nadal jesteśmy odpowiedzialni za poddanie się Bożej woli w naszym życiu. Posłuszeństwo w wypełnianiu Bożej woli przynosi błogosławieństwo, a grzech przynosi straszne konsekwencje.
Nikt z nas nie jest „poza prawem.” Nawet Mojżesz, lider i prorok wybrany przez Boga miał być jemu posłuszny. Powodem dla którego nie mógł wejść do Ziemi Obiecanej związany był z jego nieposłuszeństwem w wypełnianiu Bożych nakazów (4 Księga Mojżeszowa 20.13).
Gdy Jezus przebywał na pustyni i był kuszony, to trzykrotnie zacytował wersety z 5 Księgi Mojżeszowej (Ew. Mateusza 4). Czyniąc tak, Jezus daje nam przykład jak ważne jest przechowywanie Słowa Bożego w naszych sercach, abyśmy mogli odeprzeć ataki szatana i nie zgrzeszyć (Psalm 119.11).
Tak jak Izrael pamiętał o Bożej wierności, tak też my powinniśmy czynić. Przekroczenie Morza Czerwonego, obecność Boga na Górze Synaj, błogosławieństwo zesłania manny na pustyni powinno być dla nas zachęceniem. Dobrym sposobem, aby „iść do przodu” i trwać w Bogu jest ponowne prześledzenie tych wszystkich wydarzeń, aby zobaczyć jak wiernie Bóg troszczył się o swój lud.
W 5 Księdze Mojżeszowej mamy także piękny obraz kochającego Boga, który pragnie mieć ze swoimi dziećmi prawdziwą relację. Bóg z miłości do swojego ludu wyprowadza Izrael „możną ręką” z niewoli egipskiej i wybawia go (5 Księga Mojżeszowa 7.7-9). Jaka to wspaniała rzecz, że możemy być wolni od niewoli grzechu i umiłowani przez wszechmocnego Boga!
