Autor:
Księga Ezdrasza nie mówi dokładnie kim jest jej autor. Zazwyczaj przyjmuje się, że autorem księgi jest prorok Ezdrasz. Warto zauważyć, że w momencie gdy czytamy o Ezdraszu w rozdziale 7, autor księgi zmienia trzecią osobę i wypowiada się w pierwszej osobie. To również podkreśla wiarygodność Ezdrasza, jako autora księgi.
Data napisania:
Księga Ezdrasza została prawdopodobnie spisana pomiędzy 460 a 440 r. przed Chr.
Cel napisania:
Księga Ezdrasza podzielona jest na wydarzenia jakie miały miejsce na ziemi Izraelskiej podczas powrotu z niewoli babilońskiej oraz następnych lat, prawdopodobnie w przeciągu około jednego wieku, począwszy od 538 r. przed Chr. Duży nacisk w Księdze Ezdrasza przypisuje się budowie Świątyni. Księga zawiera także genealogie, które przede wszystkim podkreślają znaczenie kapłaństwa z rodu Aarona.
Kluczowe wersety:
Księga Ezdrasza 3.11, „I zanucili pieśń pochwalną i dziękczynną Panu, że jest dobry i że jego łaska nad Izraelem trwa na wieki. Także cały lud wznosił głośne okrzyki radości, chwaląc Pana za to, że został położony fundament świątyni Pana.”
Księga Ezdrasza 7.6, „Tenże Ezdrasz wyruszył z Babilonu. A był uczonym, biegłym w zakonie Mojżeszowym, który nadał Pan, Bóg Izraela; ponieważ zaś była nad nim ręka Pana, Boga jego, spełnił król każdą jego prośbę.”
Krótkie podsumowanie:
Księga ta może być podzielona według poniższego schematu: Rozdziały 1-6- Pierwszy powrót pod przewodnictwem Zerubabela, i obudowa Świątyni. Rozdziały 7-10- Służba Ezdrasza. Minęło ponad 50 lat między opisem z rozdziału 6 a wydarzeniami z 7 rozdziału, a postacie występujące w pierwszej części księgi już nie żyły, gdy Ezdrasz rozpoczynał swoją służbę w Jerozolimie. Ezdrasz jest jedną z ważniejszych postaci występujących w Księdze Ezdrasza i Nehemiasza. Obie księgi kończą się modlitwą pokutną (Księga Ezdrasza 9; Księga Nehemiasza 9) i oddzieleniem ludu Bożego od ludzi czyniących nieprawość. Niektóre kwestie płynące z zachęcającego przesłania Aggeusza i Zachariasza, wspomnianych w 5.1, można odnaleźć w proroczych księgach noszących ich imiona. Księga Ezdrasza opisuje wydarzenia związane z powrotem z niewoli do wydarzeń odbudowy Świątyni aż do dekretu Artakserksesa, wydarzenia opisanego na początku Księgi Nehemiasza. Aggeusz był głównym prorokiem za czasów Ezdrasza, Zachariasz był głównym prorokiem za czasów Nehemiasza.
Zapowiedzi:
W Księdze Ezdrasza pojawia się temat resztki- Izraela. Gdy pojawia się jakaś katastrofa lub Bóg wylewa swój gniew na lud Boży, to zawsze pozostawia On dla siebie jakąś „resztkę”- Noego i jego rodzinę podczas Potopu; rodzinę Lota podczas zniszczenia Sodomy i Gomory; 7000 proroków zachowanych w Izraelu mimo prześladowań Achaba i Izebel. Gdy Izraelici zostali zabrani do niewoli egipskiej, Bóg ochronił swoją resztkę i poprowadził ich do Ziemi Obiecanej. Około 50 000 ludzi powróciło do Judei, o czym wspomina Księga Ezdrasza 2.64-67, a mimo to porównują siebie z liczbą Izraela w czasie ich dużego rozwoju za panowania króla Dawida mówiąc: „Pozostaliśmy w tych dniach jako resztka.” Temat reszty Izraela pojawia się w wielu miejscach Nowego Testamentu, gdzie Paweł mówi nam „Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski” (Rzymian 11.5). Mimo, iż za czasach Jezusa wielu go odrzuciło, to jednak i tak pozostali częścią ludzi, których Bóg ochronił i zachował w swoim Synu, na podstawie Przymierza Łaski. Od czasów Chrystusa, po wszystkie pokolenia, na świecie pozostaje resztka wiernych, którzy kroczą wąską drogą prowadzącą do życia wiecznego (Ew. Mateusza 7.13-14). Ta resztka zostanie zachowana dzięki mocy Ducha Świętego, którym są zapieczętowani a który bezpiecznie ich poprowadzi do ostatniego dnia (2 Koryntian 1.22; Efezjan 4.30).
Zastosowanie praktyczne:
Księga Ezdrasza jest opisem nadziei i odnowienia. Dla chrześcijan, których życie jest naznaczone grzechem i buntem przeciwko Bogu istnieje nadzieja, że nasz Bóg przebaczenia, nie odwróci się do nas plecami, gdy będziemy go poszukiwać przychodząc do niego w pokorze świadomi swojego duchowego bankructwa (1 Jana 1.9). Powrót Izraelitów do Jerozolimy i odbudowanie Świątyni jest obrazem każdego, kto powraca z niewoli grzechu i buntu przeciwko Bogu i odnajduje w nim ukojenie. Nie ważne jak długo byliśmy z dala od niego, On jest gotowy nam przebaczyć i przyjąć nas do swojej rodziny. Jest gotów pokazać nam jak odbudować nasze życie i odnowić nasze serca, gdy będzie przebywał w nas Duch Święty. Podobnie jak z odbudową Świątyni w Jerozolimie, Bóg przeznaczył nas do odnowienia i powierzenia swojego życia do służby dla niego.
Wróg naszej duszy czyni wszystko co możliwe, aby przeciwstawić się Bogu i temu aby nasza świątynia duchowa została odbudowana. Szatan wykorzystuje tych, którzy chcą wypełniać Boże cele w swoim życiu, zwodząc ich i przeciwstawiając się Bożym plany. Księga Ezdrasza 4.2 przytacza zwodniczą wypowiedź tych, którzy twierdzą że czczą Chrystusa, lecz tak naprawdę chcą niszczyć a nie budować. Powinniśmy wystrzegać się takich zwodzicieli, odpowiadać im tak jak Izraelici, i odrzucać ich by nie dać się zwieść ich łagodnym słowom i fałszywym wyznaniom wiary.
