Autor:
List do Efezjan 1.1 wskazuje, że autorem jest apostoł Paweł.
Data napisania:
List do Efezjan został prawdopodobnie spisany w latach 60-63 po Chr.
Cel napisania:
Paweł pragnął, aby ci wszyscy, którzy chcą wzrastać duchowo w Chrystusa mogli otrzymać jego list. W Liście do Efezjan znajduje się opis dyscypliny jaka jest nam potrzebna, aby wzrastać w Bożym uczniostwie. Poza tym, studiując List do Efezjan będziemy mogli umocnić się w wierze i stać się wierzącymi, którzy mogą realizować i wypełniać Boże powołanie dla swojego życia. Przesłaniem listu jest potwierdzenie i wyposażenie dojrzewającego kościoła. Wskazuje na właściwy pogląd odnośnie ciała Chrystusa i jego znaczenia w Bożej ekonomii.
Kluczowe wersety:
List do Efezjan 1.3, „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios.”
List do Efezjan 2.8-10, „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar. Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.”
List do Efezjan 4.4-6, „Jedno ciało i jeden Duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania. Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkim.”
List do Efezjan 5.21, „Ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej.”
List do Efezjan 6.10-11, „W końcu, bracia moi, umacniajcie się w Panu i w potężnej mocy jego. Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi.”
Krótkie podsumowanie:
Spora część Listu do Efezjan poświęcona jest kwestiom doktrynalnym. Połowa z przekazanego w tym liście nauczania odnosi się do bycia w łasce Chrystusowej, co wpływa na wszystkie inne rzeczy. Zbyt często ci, którzy nauczają z tego listu, łączą wszystkie podstawowe wskazówki i przechodzą od razu do końcowego rozdziału. Rozdział ten podkreśla walkę czy bitwę jaką staczają wszyscy święci- ludzie wierzący. Aby jednak w pełni zrozumieć przesłanie treści listu, powinniśmy rozpocząć od wskazówek jakich udziela nam Paweł na początku swojego listu.
Po pierwsze, jako naśladowcy Chrystusa musimy w pełni zrozumieć kim ogłasza nas Bóg. Musimy mieć bardzo ugruntowaną wiedzę odnośnie Bożego dzieła jakiego dokonał Bóg dla całej ludzkości. Następnie, nasze obecne funkcjonowanie i trwanie w wierze, musi być wciąż ćwiczone i wypróbowywane (wzmacniane). Powinniśmy wzrastać, aż do czasu gdy nie będziemy się już chwiać i miotać, to tu to tam, każdym powiewem innego nauczania czy wpływem innego człowieka.
List Pawła dzieli się na trzy główne części: 1) Rozdziały 1-3 przedstawiają zasady Bożego dzieła zbawienia. 2) Rozdziały 4 i 5 podają dalsze wskazówki odnośnie naszego obecnego funkcjonowania. 3) Rozdział 6 podaje zasady dotyczące naszych codziennych zmagań.
Powiązania:
Podstawowym powiązaniem Listu do Efezjan ze Starym Testamentem było wykorzystanie zaskakującej (dla Żydów) koncepcji kościoła jako ciała Chrystusa (Efezjan 5.32). Ta niesamowita tajemnica (prawda, która nigdy wcześniej nie była objawiona kościołowi) kryje się w tym, że „poganie są współdziedzicami [wraz z Izraelem] i członkami jednego ciała i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez ewangelię” (Efezjan 3.6). Była to tajemnica całkowicie zakryta przed świętymi Starego Testamentu (Efezjan 3.5, 9). Izraelici, którzy byli prawdziwymi naśladowcami Boga zawsze wierzyli, że oni jedynie należą do wybranego ludu Bożego (5 Księga Mojżeszowa 7.6). Przyjęcie pogan, na równi zgodnie z tym nauczaniem, było czymś zgoła odmiennym, trudnym, stąd też wywoływało to wiele dyskusji wśród wierzących pochodzenia żydowskiego i nawróconych pogan. Paweł mówi także o tajemnicy związanej z tym, że kościół jest „oblubienicą Chrystusa”, o koncepcji, która również nie była znana w nauczaniu Starego Testamentu.
Zastosowanie praktyczne:
Prawdopodobnie bardziej aniżeli jakakolwiek inna księga Biblii, List do Efezjan podkreśla związek pomiędzy solidną doktryną a właściwym praktykowaniem życia chrześcijańskiego. Zbyt wiele osób bagatelizuje „teologię”, a zamiast tego pragnie omawiać jedynie rzeczy, które są „praktyczne.” W Liście do Efezjan, Paweł wskazuje, że teologia jest praktyczna. Aby żyć, spełniając Bożą wolę w naszym życiu w sposób praktyczny, musimy najpierw zrozumieć to kim, w sensie doktrynalnym, jesteśmy w Chrystusie.
