Odpowiedź:
Jeśli chodzi o chrześcijański punkt widzenia na temat Trójcy Świętej, najtrudniejsze jest samo wytłumaczenie tego zagadnienia. Trójca Święta stanowi pojęcie, którego nikt nie jest w stanie całkowicie pojąć lub wytłumaczyć. Bóg jest nieskończenie wspanialszy niż my, więc nie powinniśmy starać się go zrozumieć do końca. Biblia naucza, że Bóg istnieje pod trzema postaciami: pod postacią Ojca, Jezusa i Ducha Świętego. Pismo Święte naucza też, że istnieje tylko jeden Bóg. I choć jesteśmy w stanie zrozumieć niektóre fakty dotyczące relacji osób Trójcy między sobą, ostatecznie jest to niezrozumiałe dla umysłu ludzkiego. Jednak to nie oznacza, że Trójca Święta nie jest prawdziwa lub biblijna.
Kiedy będziemy badać to zagadnienie, pamiętajmy, że słowo „Trójca” nie występuje w Piśmie Świętym. Termin ten powstał przy próbie opisu Jedynego w Trójcy Boga, tego, że razem istnieją trzy wieczne osoby Boże. Postarajmy się zrozumieć: to nie oznacza, że istnieje trzech Bogów. Trójca to jeden Bóg mający trzy postacie. Nawet jeśli słowo „Trójca Święta” nie występuje w Biblii, nie ma nic złego w używaniu go. Na pewno szybciej powiemy „Trójca Święta” niż „trzy istniejące razem, wieczne osoby Boże”. Jeśli to stanowi dla nas problem, zwróćmy uwagę na to, że w Piśmie Świętym nie ma też mowy o „dziadku”. A jednak często w Biblii mowa o dziadkach. Abraham był dziadkiem Jakuba. Więc nie poddawajmy mimo że w Biblii nie występuje słowo „Trójca”. To co najważniejsze, to że idea PRZEDSTAWIONA pod pojęciem Trójcy sama w sobie istnieje w Biblii. Skoro mamy za sobą wstęp, zwróćmy uwagę na wersety, które potwierdzają istnienie Trójcy.
1) Istnieje jeden Bóg: Księga Powtórzonego Prawa 6:4; 1 List św. Pawła do Koryntian 8:4; List św. Pawła do Galatów 3:20; 1 List św. Pawła do Tymoteusza 2:5.
2) Trójca Święta składa się z trzech Osób: Księga Rodzaju 1:1; 1:26; 3:22; 11:7; Księga Izajasza 6:8; 48:16; 61:1; Ewangelia wg św. Mateusza 3:16-17; 28:19; 2 List św. Pawła do Koryntian 13:14. W wersetach ze Starego Testamentu znajomość języka hebrajskiego jest bardzo pomocna. W Księdze Rodzaju 1:1 został użyty rzeczownik liczby mnogiej „Elohim”. W tej samej księdze w wersetach 1:26; 3:22; 11:7 i w Księdze Izajasza 6:8 jest użyta forma „my”. Słowa „Elohim” i „my” BEZSPRZECZNIE oznaczają więcej niż jedną osobę. W języku Polskim posiadamy tylko dwie liczby: pojedynczą i mnogą. W języku hebrajskim istnieją trzy liczby: pojedynczą, podwójną i mnogą. Liczba podwójną dotyczy tylko DWÓCH rzeczy. Opisuje ona rzeczy mające parę: oczy, uszy czy ręce. Słowa „Elohim” i „my” mają liczbę mnogą: zdecydowanie dotyczą więcej niż dwóch osób, dotyczą trzech lub większej ilości (Ojciec, Syn i Duch Święty).
W Księdze Izajasza 48:16 i 61:1 przemawia odnoszący się do Ojca i Ducha Świętego Syn. Porównaj werset z Księgi Izajasza 61:1 do wersetu z Ewangelii wg św. Łukasza 4:14-19 by zobaczyć, że w tych wersetach przemawia Syn. Ewangelia wg św. Mateusza 3:16-17 opisuje chrzest Jezusa. Tu wyraźnie widać, jak Bóg w postaci Ducha Świętego zstępuje na Boga w postaci Syna, podczas gdy Bóg Ojciec wyraża swoje uznanie dla Syna. Ewangelia wg św. Mateusza 28:19 i 2 List św. Pawła do Koryntian 13:14 to przykłady wersetów mówiących o różnych Osobach Trójcy.
3) W podanych wersetach Osoby Trójcy są rozróżnione jedna od drugiej: w Starym Testamencie „PAN” różni się od „Pana” (Księga Rodzaju 19:24; Księga Ozeasza 1:4). „PAN” ma „Syna” (Psalm 2:7,12; Księga Przysłów 30:2-4). Duch jest kim innym niż „PAN” (Księga Liczb 27:18) i „Bóg” (Psalm 51:10-12). Bóg pod postacią Syna jest inną osobą niż Bóg Ojciec (Psalm 45:6-7; List do Hebrajczyków 1:8-9). W Nowym Testamencie, w Ewangelii wg św. Jana 14:16-17 jest opisany moment, w którym Jezus prosi Boga, by ten wysłał Pocieszyciela, Ducha Świętego. Dzięki temu wersetowi wiemy, że Jezus nie twierdził o sobie, że jest Ojcem lub Duchem Świętym. Zwróćmy uwagę także na inne liczne wersety w których Jezus zwraca się do Ojca. Czy mówił do samego siebie? Nie, rozmawiał z inną osobą Trójcy, z Ojcem.
4) Każda Osoba Trójcy Świętej jest Bogiem: Ojciec jest Bogiem: Ewangelia wg św. Jana 6:27; List św. Pawła do Rzymian 1:7; 1 List św. Piotra 1:2. Syn jest Bogiem: Ewangelia wg św. Jana 1:1, 14; List św. Pawła do Rzymian 9:5; List do Kolosan 2:9; List do Hebrajczyków 1:8; 1 List św. Jana 5:20. Duch Święty jest Bogiem: Księga Dziejów Apostolskich 5:3-4; 1 List św. Pawła do Koryntian 3:16 (Tym, który mieszka w nas jest Duch Święty – List św. Pawła do Rzymian 8:9; Ewangelia wg św. Jana 14:16-17; Dzieje Apostolskie 2:1-4).
5) Opis poddania wewnątrz Trójcy: Pismo Święte mówi, że Duch Święty jest poddany Ojcu i Synowi, a Syn poddany jest Ojcu. Jest to wewnętrzna relacja, która nie wyklucza Boskości wszystkich osób Trójcy. Nie jesteśmy w stanie pojąć naszymi skończonymi umysłami nieskończonego Boga. Wersety dotyczące Syna: Ewangelia wg św. Łukasza 22:42; Ewangelia wg św. Jana 5:36; 20:21; 1 List św. Jana 4:14. Wersety o Duchu Świętym: Ewangelia wg św. Jana 14:16; 14:26; 15:26, 16:7, a szczególnie Ewangelia wg św. Jana 16:13-14.
6) Zadania poszczególnych Osób Trójcy Świętej: Ojciec jest ostatecznym źródłem lub sprawcą: 1) wszechświata (1 List św. Pawła do Koryntian 8:6; Księga Apokalipsy 4:11); 2) objawienia Bożego (Apokalipsa 1:1); 3) zbawienia (Ewangelia wg św. Jana 3:16-17); i 4) ludzkich uczynków Jezusa (Ewangelia wg św. Jana 5:17; 14:10). Ojciec jest INICJATOREM wszystkich tych rzeczy.
Syn jest wykonawcą przez którego Ojciec wykonuje swoją wolę w poszczególnych dziedzinach: 1) stworzenie i działanie wszechświata (Księga Rodzaju 1:2; Księga Hioba 26:13; Psalm 104:30); 2) Boże objawienie (Ewangelia wg św. Jana 1:1; Ewangelia wg św. Mateusza 11:27; Ewangelia wg św. Jana 16:12-15; Apokalipsa 1:1); i 3) zbawienie (2 List św. Pawła do Koryntian 5:19; Ewangelia wg św. Mateusza 1:21; Ewangelia wg św. Jana 4:42). Ojciec wykonuje wszystkie te rzeczy przez swojego Syna, który działa jako wykonawca Bożej woli.
Duch Święty stanowi pomoc dzięki której Bóg może wykonać następującą pracę: 1) stworzenie i działanie wszechświata (Księga Rodzaju 1:2; Księga Hioba 26:13; Psalm 104:30); 2) Boże objawienie (Ewangelia wg św. Jana 16:12-15; List św. Pawła do Efezjan 3:5; 2 List św. Piotra 1:21); 3) zbawienie ( Ewangelia wg św. Jana 3:6; List św. Pawła do Tytusa 3:5; 1 List św. Piotra 1 :2); i uczynki Jezusa (Księga Izajasza 61:1; Dzieje Apostolskie 10:38). Tak więc przez moc Ducha Świętego Ojciec wykonuje wszystkie te rzeczy.
Żadna ze znanych nam dziś ilustracji nie odzwierciedla w pełni tego, czym jest Trójca. Jajko (lub jabłko) nie jest dobrą ilustracją gdyż wszystkie jego części, skorupka, białko i żółtko są jedynie częściami jajka, nie jego całością. Ojciec, Syn i Duch Święty nie są częściami składowymi Boga, każdy z nich jest Bogiem. Wyobrażenie obrazu Trójcy na podstawie wody jest lepsze, ale również nie do końca opisuje pojęcie. Płyn, para i lód są tą samą wodą w różnych postaciach. Ojciec, Syn i Duch Święty nie są postaciami Boga, każdy z nich jest Bogiem. Tak więc, choć wiele ilustracji ułatwia nam wyobrażenie o Trójcy, nie są to ilustracje w pełni dokładne. Nieskończony Bóg nie może zostać opisany w pełni skończonymi ilustracjami. Zamiast zgłębiać niepojęty temat Trójcy, spróbujmy skupić się na fakcie, że Boża mądrość jest nieskończenie doskonalsza niż nasza. „O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi! Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą?” (List św. Pawła do Rzymian 11:33-34).
