கேள்வி
வேதாகமத்தின்படி எந்த காரியங்கள் திருமணம் என்னும் அமைப்பை ஏற்படுத்துகிறது?
பதில்
எந்த கட்டத்தில் ஒரு ஆணும் பெண்ணும் திருமணமானவர்கள் என்று தேவன் கருதுகிறார் என்பதற்கான திட்டவட்டமாக வெளிப்படையான நிலையில் வேதாகமம் கூறவில்லை. இதைக்குறித்து மூன்று பொதுவான கண்ணோட்டங்கள் உள்ளன: 1) ஒரு ஆணும் பெண்ணும் சட்டபூர்வமாக திருமணம் செய்துகொள்ளும்போது மட்டுமே தேவன் அவர்களை சட்டப்பூர்வமாக திருமணமானவர்களாக தேவன் கருதுகிறார் - அதாவது, அவர்கள் சட்டத்தின் பார்வையில் கணவன்-மனைவியாக மாறுகிறார்கள். 2) உடன்படிக்கை பிரமாணம் சம்பந்தப்பட்ட ஒருவித முறையான திருமண விழாவை முடித்தவுடன், ஒரு ஆணும் பெண்ணும் தேவனின் பார்வையில் திருமணம் செய்து கொண்டவர்கள் ஆகிறார்கள். 3) ஒரு ஆணும் பெண்ணும் உடலுறவில் ஈடுபடும் தருணத்தில் அவர்கள் திருமணமானவர்களாக தேவன் கருதுகிறார். இந்த மூன்று பார்வைகளையும் ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம், ஒவ்வொன்றின் பலம் மற்றும் பலவீனங்களையும் மதிப்பீடு செய்வோம்.
1) ஒரு ஆணும் பெண்ணும் சட்டபூர்வமாக திருமணம் செய்து கொள்ளும்போது மட்டுமே திருமணம் செய்து கொண்டதாக தேவன் கருதுகிறார். இந்த பார்வைக்கு பொதுவாக வழங்கப்படும் வேதப்பூர்வ ஆதாரம், கிறிஸ்தவர்கள் அரசாங்கத்தின் சட்டங்களுக்குக் கீழ்ப்படிய வேண்டிய கட்டளை (ரோமர் 13:1–7; 1 பேதுரு 2:17) ஆகும். ஒரு திருமணம் அங்கீகரிக்கப்படுவதற்கு முன்னர் சில நடைமுறைகள் மற்றும் சில அத்தியாவசிய வேலைகளை முடிக்க அரசாங்கம் தேவைப்பட்டால், ஒரு திருமண ஜோடி தங்களை அந்த செயல்முறைக்கு சமர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பது வாதம். அரசாங்கம் எதிர்பார்க்கிற காரியங்கள் தேவனின் வார்த்தைக்கு முரணாக இல்லாத பட்சத்தில் மற்றும் நியாயமானதாக இருக்கும் வரையில், ஒரு திருமண ஜோடி அரசாங்கத்திற்கு சமர்ப்பிப்பது நிச்சயமாக வேதாகமத்தின்படியானது ஆகும். ரோமர் 13:1-2 நமக்கு சொல்கிறது என்னவென்றால், “எந்த மனுஷனும் மேலான அதிகாரமுள்ளவர்களுக்குக் கீழ்ப்படியக்கடவன்; ஏனென்றால், தேவனாலேயன்றி ஒரு அதிகாரமுமில்லை; உண்டாயிருக்கிற அதிகாரங்கள் தேவனாலே நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆதலால் அதிகாரத்திற்கு எதிர்த்து நிற்கிறவன் தேவனுடைய நியமத்திற்கு எதிர்த்து நிற்கிறான்; அப்படி எதிர்த்து நிற்கிறவர்கள் தங்களுக்குத் தாங்களே ஆக்கினையை வருவித்துக் கொள்ளுகிறார்கள்” என்பதாகும்.
இருப்பினும், இந்த பார்வையில் சில பலவீனங்களும் சாத்தியமான சிக்கல்களும் உள்ளன. முதலாவதாக, எந்தவொரு அரசாங்கமும் ஏற்படுவதற்கு முன்பாகவே திருமணம் என்பது இருந்தது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக, திருமண உரிமம் போன்ற எதுவும் இல்லாமல் மக்கள் திருமணம் செய்துகொண்டனர். இரண்டாவதாக, இன்றும் கூட, திருமணத்திற்கு அரசாங்க அங்கீகாரம் இல்லாத மற்றும் / அல்லது திருமணத்திற்கு சட்டப்பூர்வ தேவைகள் இல்லாத சில நாடுகள் உள்ளன. மூன்றாவதாக, திருமணத்திற்கு சட்டப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்படுவதற்கு முன்னதாக வேதாகமமற்ற தேவைகளை வைக்கும் சில அரசாங்கங்களும் உள்ளன. உதாரணமாக, சில நாடுகளுக்கு கத்தோலிக்க தேவாலயத்தில், கத்தோலிக்க போதனைகளின்படி, ஒரு கத்தோலிக்க பாதிரியார் மேற்பார்வையிட வேண்டும். வெளிப்படையாக, கத்தோலிக்க திருச்சபையுடன் கடுமையான கருத்து வேறுபாடுகள் மற்றும் திருமணத்தை ஒரு சடங்காக கத்தோலிக்க சபையைப் புரிந்து கொண்டவர்களுக்கு, கத்தோலிக்க திருச்சபையில் திருமணம் செய்து கொள்வதற்கு அடிபணிவது வேதாகமத்தின்படியானது அல்ல. நான்காவதாக, திருமணச் சங்கத்தின் நியாயத்தன்மையை அரசாங்கச் சட்டங்களை மட்டுமே சார்ந்து உண்டாக்குவது என்பது திருமணத்தின் சட்டரீதியான வரையறையை மறைமுகமாக அனுமதிப்பதாகும், இது ஏற்ற இறக்கமாக இருக்கலாம்.
2) ஒரு ஆணும் பெண்ணும் ஒருவித முறையான திருமண விழாவை முடித்தவுடன் தேவனின் பார்வையில் திருமணம் செய்து கொண்டவர்களாகின்றனர். சில விளக்கவுரையாளர்கள் தேவன் ஏவாளை ஆதாமுக்குக் கொண்டுவருவதை (ஆதியாகமம் 2:22) முதல் திருமண “விழாவை” தேவனே நடத்தி மேற்பார்வையிடுகிறார் என்று புரிந்துகொள்கிறார்கள் - ஒரு தந்தை தனது மகளை ஒரு திருமணத்தில் விட்டுக்கொடுக்கும் நவீன நடைமுறையானது ஏதேனின் தேவனுடைய செயலை பிரதிபலிக்கிறது. யோவான் 2-ஆம் அதிகாரத்தில், ஒரு திருமண விழாவில் இயேசு கலந்து கொண்டார். என்ன நடக்கிறது என்பதை இயேசு ஏற்றுக்கொள்ளாவிட்டால், அத்தகைய நிகழ்வில் இயேசு கலந்து கொள்ள மாட்டார் என்பதையும் நாம் கருத்தில் கொள்ளவேண்டும். அதே சமயத்தில் ஒரு திருமண விழாவில் இயேசுவின் பங்கேற்பு தேவனுக்கு ஒரு திருமண விழா தேவை என்பதைக் குறிக்கவில்லை, ஆனால் ஒரு திருமண விழா தேவனின் பார்வையில் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கது என்பதை இது குறிக்கிறது. மனிதகுல வரலாற்றில் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு கலாச்சாரமும் ஒருவித முறையான திருமண விழாவைக் கொண்டுள்ளது. ஒவ்வொரு கலாச்சாரத்திலும் ஒரு நிகழ்வு, செயல், உடன்படிக்கை, ஆணை அல்லது பிரகடனம் ஆகியவை ஒரு ஆணும் பெண்ணும் திருமணமாக அறிவிக்கப்படுவதாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளன.
3) ஒரு ஆணும் பெண்ணும் உடலுறவில் ஈடுபடும் தருணத்தில் திருமணமானவர்களாக தேவன் கருதுகிறார். திருமணமான தம்பதியினர் திருமணத்தை உடல் ரீதியாக நிறைவு செய்யும் வரை தேவனின் பார்வையில் உண்மையிலேயே "திருமணமானவர்கள்" அல்ல என்று சிலர் இதை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். மற்றவர்கள், எந்தவொரு ஆணும் பெண்ணும் உடலுறவில் ஈடுபட்டால், அவர்கள் இருவரையும் திருமணமானவர்களாக கருதுகிறார் என்று வாதிடுகிறார்கள். இந்த பார்வைக்கு அடிப்படையானது, கணவன்-மனைவி இடையேயான உடலுறவு என்பது “ஒரே மாம்சம்” கொள்கையின் இறுதி நிறைவேற்றமாகும் (ஆதியாகமம் 2:24; மத்தேயு 19:5; எபேசியர் 5:31). இந்த அர்த்தத்தில், உடலுறவு என்பது திருமண உடன்படிக்கையின் இறுதி “முத்திரை” ஆகும். இருப்பினும், உடலுறவு என்பது திருமணத்தை உருவாக்குகிறது என்ற பார்வை வேதாகமத்தின்படியானது இல்லை. ஒரு தம்பதியினர் சட்டரீதியாகவும், சடங்கு ரீதியாகவும் திருமணம் செய்து கொண்டாலும், சில காரணங்களால் உடலுறவில் ஈடுபட முடியாவிட்டால், அந்த ஜோடி இன்னும் திருமணமானவர்களாகவே கருதப்படுகிறது.
பழைய ஏற்பாடு பெரும்பாலும் ஒரு மறுமனையாட்டிகளிலிருந்து ஒரு மனைவியை வேறுபடுத்துகிறது என்பதன் அடிப்படையில் தேவன் உடலுறவை திருமணத்துடன் ஒப்பிடுவதில்லை என்பதை நாம் அறிவோம். உதாரணமாக, 2 நாளாகமம் 11:21ல் ஒரு ராஜாவின் குடும்ப வாழ்க்கையை விவரிக்கிறது: “ரெகொபெயாம் தன்னுடைய மனைவிகள் மறுமனையாட்டிகள் எல்லாரிலும், அப்சலோமின் குமாரத்தியாகிய மாகாளை சிநேகித்தான்; பதினெட்டு மனைவிகளையும் அறுபது மறுமனையாட்டிகளையும் விவாகம்பண்ணி, இருபத்தெட்டுக் குமாரரையும் அறுபது குமாரத்திகளையும் பெற்றான்.” இந்த வசனத்தில், ரெகொபெயாம் மன்னனுடன் உடலுறவு கொண்ட மறுமனையாட்டிகள் மனைவிகளாக கருதப்படுவதில்லை, அவர்கள் ஒரு தனி வகையாகக் குறிப்பிடப்படுகிறார்கள்.
மேலும், 1 கொரிந்தியர் 7:2 திருமணத்திற்கு முன் உடலுறவு என்பது ஒழுக்கக்கேடானது என்பதைக் குறிக்கிறது. உடலுறவு ஒரு தம்பதியினருக்கு திருமணமாகிவிட்டால், அது ஒழுக்கக்கேடானது என்று கருத முடியாது, ஏனெனில் இந்த ஜோடி உடலுறவில் ஈடுபட்ட தருணத்தில் திருமணமானவர்களாக கருதப்படுவார்கள். திருமணமாகாத தம்பதியினர் உடலுறவு கொள்வதற்கும் பின்னர் தங்களை திருமணமானவர்கள் என்று அறிவிப்பதற்கும் எந்தவொரு வேதாகம அடிப்படையும் இல்லை, இதன் மூலம் எதிர்காலத்தில் உள்ள அனைத்து பாலியல் உறவுகளும் தார்மீக மற்றும் தேவனை மதிக்கும் என்று அறிவிக்கின்றன.
எனவே, தேவனுடைய பார்வையில் திருமணம் என்றால் என்ன? பின்வரும் கோட்பாடுகள் பின்பற்றப்பட வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது: 1) தேவைகள் நியாயமானவை, வேதாகமத்திற்கு எதிரானவை அல்ல, ஒரு ஆணும் பெண்ணும் முறையான அரசாங்க அங்கீகாரத்தைப் பெற வேண்டும். 2) ஒரு ஆணும் பெண்ணும் ஒரு தம்பதியராக “அதிகாரப்பூர்வமாக திருமணமானவர்கள்” என்று அங்கீகரிக்க பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் கலாச்சார, குடும்ப மற்றும் உடன்படிக்கை நடைமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும். 3) முடிந்தால், ஒரு ஆணும் பெண்ணும் திருமணத்தை பாலியல் ரீதியாகவுள்ள உடலுறவு கொள்வதன்மூலம் முற்றுபெறச்செய்ய வேண்டும், "ஒரே மாம்சமாக" இருக்கிறார்கள் என்கிற கொள்கையின் சரீர அம்சத்தை நிறைவேற்ற வேண்டும்.
English
வேதாகமத்தின்படி எந்த காரியங்கள் திருமணம் என்னும் அமைப்பை ஏற்படுத்துகிறது?
