შეკითხვა
როგორი იყო გადარჩენის გზა იესომდე?
პასუხი
ადამიანის დაცემის შემდეგ,ხსნის წყარო ყოველთვის იყო იესოს სიკვდილი. ვერავინ გადარჩებოდა, ვერც ჯვარცმამდე და ვერც ჯვარცმის შემდეგ, რომ არა ერთი, მსოფლიოს ისტორიაში,უმნიშვნელოვანესი მოვლენა. ქრისტეს სიკვდილმა საზღაური გადაიხადა,წარსული,ძველი აღთქმის წმიდების, ცოდვებისთვისდა ახალი აღთქმის წმიდების მომავალი ცოდვებისთვის.
ხსნისთვის ყოველთვის საჭირო იყო რწმენა, ხოლო რწმენის ობიექტი — ღმერთი. მეფსალმუნე წერდა: „ნეტარარსყველა, ვინცმასზეამინდობილი" (ფსალმუნები 2:12). დაბადების 15:6გვიყვება, რომაბრაამი ერწმუნაუფალს,დაესჩაეთვალამასსიმართლედ (რომაელთა 4:2-8). ძველი აღთქმის მსხვერპლშეწირვისსისტემა ვერგამოისყიდდა ცოდვას, როგორც ებრაელთა 10:1-10 გვასწავლის. მაგრამ, ამავდროულად, მიგვანიშნებსდღეზე, როდესაც ღვთის ძე დაღვრის სისხლს ცოდვილი კაცობრიობისთვის.
რაც უკანასკნელი საუკუნეების განმავლობაში შეიცვალა—¬ ეს არის მორწმუნეთა რწმენის შინაარსი. უფლის მოთხოვნები, ჩვენი რწმენის თაობაზე, დამყარებულია გამოცხადებების ოდენობაზე,რაც, ამ დრომდე,მან კაცობრიობას მისცა. ამას უწოდებენ პროგრესულ გამოცხადებას. ადამს სჯეროდა უფლის სიტყვის, რაც მოცემულია დაბადების 3:15-ში, სადაცდედაკაცისთესლი სძლევს ეშმაკს. ადამიერწმუნაუფალს, რაც თავის ცოლზე ევას დარქმევით წარმოჩინდა (მ. 20). უფალიმიიღო ეს, შემოსა რა ორივე ტყავის სამოსელით (მ. 21). ამ მხრივ, ადამმა მხოლოდ ეს იცოდა, მაგრამ მაინც ირწმუნა.
აბრაამს სწამდაუფლისა, იმ დაპირებებითა და ახალი გამოცხადებებით, რომლებიცმას უფალმა მისცა დაბადებისმე-12 და მე-15 თავებში. წმინდა წერილი მოსეს შემდეგ დაიწერა, მაგრამ კაცობრიობას ვალდებულება ეკისრაგამოცხადების შესაბამისად. ძველ აღთქმაში, მორწმუნეები დახსნილები იყვნენ, რადგანსწამდათ, რომ, ოდესმე, უფალი მოაგვარებდა მათი ცოდვების პრობლემას.დღეს კი, ვიხედებით რა უკან, ვხედავთ, რომ იესომჩვენი ცოდვის პრობლემა ჯვარცმისას მოაგვარა (იოანეს 3:16; ებრაელთა 9:28).
რას იტყვით მორწმუნეებზე ქრისტეს დღეებში? ჯვარცმამდე და აღდგომამდე? რისისწამდათ მათ?ჩაწვდნენქრისტეს ჯვარცმის სრულ სურათს, როგორც თავიანთიცოდვების გამოსყიდვის აქტს? თავისი მსახურების ბოლოს,„დაიწყოიესომგამხელათავისიმოწაფეებისათვის, რომუნდაწასულიყოიერუსალიმსდატანჯულიყომღვდელმთავარებისადამწიგნობრებისაგან, უნდა მოკლულიყოდამესამედღესაღმდგარიყო" (მათეს 16:21-22). რა იყო მოწაფეების პასუხიამ სიტყვებზე?„პეტრემგაიხმოიგიდაშეეპასუხა: 'შეიწყალეთავი შენი, უფალო, ნუმცყოფილაეგრე!'" პეტრემ და სხვა მოციქულებმა არ იცოდნენ სრული სიმართლე, რომ ისინი შეწყალებულნი იქნებოდნენ, ვინაიდან, მათ სჯეროდათ, რომ უფალი მოაგვარებდა მათი ცოდვის პრობლემებს. მათ ზუსტად არ იცოდნენ ამას როგორ შეასრულებდა, ისევე როგორც ადამმა, აბრაამმა, მოსემ და დავითმა არ იცოდნენ, მაგრამ მათ მაინც ირწმუნეს.
დღეს, ჩვენ გვაქვს მეტი გამოცხადება, ვიდრე ადამიანებს ჰქონდათ ქრისტეს აღდგომამდე; ჩვენ ვხედავთსრულ სურათს. „ძველთაგანმრავალმხრივდამრავალგვარადელაპარაკებოდაღმერთიჩვენსმამებსწინასწარმეტყველებისმეშვეობით.ამუკანასკნელდღეებშიკიდაგველაპარაკაჩვენძეში, რომელიცდაადგინაყოვლისმემკვიდრედ, ვისმიერაცშექმნასაუკუნენი" (ებრაელთა 1:1-2). ჩვენი ხსნა ისევ ეფუძნება ქრისტეს სიკვდილს. ჩვენ, კვლავ, რწმენა მოგვეთხოვება გადარჩენისათვის,და ჩვენი რწმენის ობიექტი კი, ისევ, ღმერთია. დღეს, ჩვენთვის, რწმენის შინაარსი არის იესო ქრისტეს სიკვდილი ჩვენი ცოდვებისთვის, რომ ის დაიმარხა და აღსდგა მესამე დღეს (1 კორინთელთა 15:3-4).
English
როგორი იყო გადარჩენის გზა იესომდე?
