Pytanie
Jak chrześcijanin może uniknąć FOMO (fear of missing out)?
Odpowiedź
FOMO, czyli strach przed przegapieniem, to zmartwienie lub niepokój, jaki odczuwa osoba, która myśli, że omija ją coś ekscytującego lub ważnego. Innymi słowy, FOMO to strach, że nieuczestniczenie w czymś jest złym wyborem. Chrześcijanie mogą doświadczać tego strachu, tak samo jak wszyscy inni; jednak wierzący nie muszą być kontrolowani przez strach przed przegapieniem.
Nie powinno być FOMO, gdy opuszczana aktywność jest grzeszna. Chrześcijanin może pocieszyć się świadomością, że decyzja o nieuczestniczeniu w grzechu jest zawsze właściwym wyborem. Biblia mówi, że grzech oddziela ludzi od Boga (Izajasza 59:2), ostrzegając nawet, że ci, którzy praktykują uczynki ciała, nie odziedziczą Jego królestwa (Galacjan 5:19-21). Wierzący nie powinni obawiać się, że ominie ich ewentualna zabawa lub ekscytacja generowana przez grzech, ponieważ "zapłatą za grzech jest śmierć" (Rz 6:23). "Przelotne przyjemności grzechu" (List do Hebrajczyków 11:25) mogą być kuszące, ale chrześcijanie, którzy mówią "nie" grzechowi, tak naprawdę nic nie tracą. Są nowymi stworzeniami w Chrystusie i nie są już niewolnikami grzechu (2 Koryntian 5:17).
Jednak chrześcijanie wciąż mogą doświadczać FOMO w sprawach innych niż grzeszne. Wierzący może obawiać się, że ominą go doświadczenia, okazje lub radość. Uczucie to pogłębia kultura mediów społecznościowych, w których ludzie nieustannie publikują zdjęcia swojego "idealnego" życia, aby świat mógł je zobaczyć. Takie porównywanie się z życiem innych jest złodziejem zadowolenia i może prowadzić do zazdrości, niepotrzebnego stresu i próby ciągłego pozostawania w kontakcie z tym, co robią inni.
Kiedy Jezus rozmawiał z Piotrem o swojej przyszłej służbie i śmierci, Piotr wskazał na Jana i zapytał: "Panie, a co z nim?". (Jana 21:21). Jezus powiedział Piotrowi, aby nie martwił się o życie Jana, ale po prostu podążał za Nim (J 21:22). Podobnie jak Piotr, powinniśmy skupić się na naszej osobistej relacji z Chrystusem i naszych obowiązkach wobec Niego oraz być zadowoleni z poznania Bożej woli względem nas. Wdzięczność wobec Boga pomoże nam uniknąć strachu przed tym, co nas ominie. Oczywiście pożądanie błogosławieństw naszych sąsiadów nigdy nie jest właściwe (zob. Wj 20:17).
Presja, by żyć pełnią życia i doświadczać wszystkiego, może powodować niepokój, ale chrześcijanin nie musi się martwić; możemy zrzucić na Niego "wszystkie nasze troski, gdyż Jemu na nas zależy" (1 Piotra 5:7). W Kazaniu na Górze Jezus przepisał lekarstwo na FOMO. Powiedział, by patrzeć na naturę. Ptaki w powietrzu i trawa na polu nie pracują, ale Bóg wciąż dba o to, by miały wszystko, czego potrzebują, a chrześcijanie są o wiele cenniejsi niż ptaki czy trawa (Mt 6:25-32). Dlatego wierzący może ufać, że Bóg zapewni mu wszystko (Mt 6:33). Nasze zaufanie do Boga powinno wykraczać poza podstawowe potrzeby życiowe. Bóg sprawuje kontrolę, a Jego suwerenność kieruje każdą częścią życia, w tym naszymi doświadczeniami i możliwościami (Rz 8:28). Jeśli chrześcijanin coś przegapi, nadal ma pewność, że Bóg wszystko zaaranżuje.
Wierzący powinni ufać Bogu, że kontroluje każdy dzień, zamiast martwić się o to, co może ich ominąć w przyszłości: "Wystarczające na ten dzień jest jego własne utrapienie" (Mateusza 6:34). Jeśli chrześcijanin bierze życie dzień po dniu, podążając za Bogiem i ufając Mu, że zapewni dokładnie to, czego potrzebuje, może przezwyciężyć FOMO i służyć Bogu z radością.
English
Jak chrześcijanin może uniknąć FOMO (fear of missing out)?
