Pytanie
Co Biblia mówi na temat astrologii czy zodiaku? Czy chrześcijanie powinni zajmować się astrologią?
Odpowiedź
Biblia ma wiele do powiedzenia na temat gwiazd. Najważniejsza rzecz odnośnie zrozumienia gwiazd dotyczy tego, że Bóg wszystkie je stworzył. One wskazują na jego moc i majestat. Niebiosa są dziełem Bożym (Psalm 8.3; 19.1). On wszystkie gwiazdy policzył i nazwał (Psalm 147.4).
Biblia również naucza, że Bóg umieścił gwiazdy w rozpoznawalnych grupach, które nazwał konstelacjami (gwiazdozbiorami). Biblia wspomina o trzech z nich: Orionie, Niedźwiedzicy (Wielka Niedźwiedzica) oraz "Skręconym Wężu" (najprawdopodobniej Smoku) w Joba 9.9; 26.13; 38.31-32 oraz Amosa 5.8. Te same fragmenty wskazują również na grupę Plejady i Gwiazdozbiór Południa (Joba 9.9). Bóg jest tym, który trzyma "za sznurki" te konstelacje; On je stworzył. W Ks. Joba Bóg wskazuje również na "Mazarot" [nazwa ta pojawia się jedynie w tłum. Biblii Brzeskiej- przyp. tłum.], który często tłumaczony jest jako zbiór gwiazd południowych. I przez wielu uważany jest za odniesienie do dwunastu gwiazd zodiaku [co występuje w tłum. Biblii Warszawskiej- przyp. tłum.].
Konstelacje były oglądane i studiowane przez wieki. Egipcjanie i Grecy znali znaki zodiaku i wykorzystywali je do oznaczania początku wiosny wieki przed Chrystusem. Wiele już zostało napisane na temat konstelacji zodiakalnych, włączając w to teorie, które zawierały starożytne pokazy Bożego planu odkupienia. Na przykład, konstelacja Lwa może być postrzegana jako niebiański opis Lwa plemienia Judy (Ks. Objawienia 5.5), a Panna może być przypomnieniem panny, która urodziła Chrystusa. Jednak Biblia nie wskazuje na żadne "ukryte znaczenie" tych czy jakichkolwiek innych konstelacji.
Biblia mówi, że gwiazdy razem ze słońcem i księżycem były "znakami dla oznaczania pór, dni i lat" (1 Ks. Mojżeszowa 1.14); a to oznacza, że miały wskazywać nam czas. Są również "znakami" w sensie "wskazówek" w nawigacji, i przez całą historię ludzie korzystali z gwiazd, aby wyznaczać kursy wokół globu.
Bóg wykorzystał gwiazdy do zilustrowania jego obietnicy danej Abrahamowi o licznym potomstwie (1 Ks. Mojżeszowa 15.5). Zatem, za każdym razem gdy Abraham patrzył w górę na niebo nocą, przypominał sobie Bożą wierność i dobroć. Sąd ostateczny na ziemi będzie ukazywał się także w doświadczeniach astronomicznych związanych z gwiazdami (Ks. Izajasza 13.9-10; Ks. Joela 3.15; Ew. Mateusza 26.29).
Astrologia jest "interpretacją", zakładanym wpływem gwiazd (i planet) na ludzkie przeznaczenie. To jest fałszywe przekonanie. Astrolodzy na dworze babilońskim zostali zawstydzeni przez Bożego proroka Daniela (Ks. Daniela 1.20) i byli bezużyteczni w interpretowaniu snów króla (Ks. Daniela 2.27). Bóg jasno wskazuje, że astrolodzy będą pośród tych, którzy zostaną spaleni podczas Bożego sądu (Ks. Izajasza 47.13-14). Astrologia to forma ubóstwiania i jest stanowczo zabroniona w Piśmie Świętym (5 Ks. Mojżeszowa 18.10-14). Bóg zabronił ludowi izraelskiemu oddawania czci czy służenia "zastępowi niebieskiemu" (5 Ks. Mojżeszowa 4.19). Kilkakrotnie w ich historii jednak Izrael popadł w ten grzech (2 Ks. Królewska 17.16 jest jednym z przykładów). Ich uwielbienie dla gwiazd przynosił Boży sąd za każdym razem.
Gwiazdy powinny wzbudzać w nas zachwyt nad mocą Bożą, jego mądrością i nieskończonością. Powinniśmy używać gwiazd do wyznaczania czasu i miejsca oraz przypominania sobie Bożej wierności, tego który dotrzymuje obietnic. Równocześnie cały czas uświadamiamy sobie, że to Bóg jest Stworzycielem niebios. Nasza mądrość pochodzi od Boga, a nie od gwiazd (Jakuba 1.5), od Słowa Bożego, Biblii, która jest przewodnikiem przez życie (Psalm 119.105).
English
Co Biblia mówi na temat astrologii czy zodiaku? Czy chrześcijanie powinni zajmować się astrologią?
