Pytanie
Co Biblia ma na myśli, kiedy mówi abyśmy w gniewie nie grzeszyli (Efezjan 4:26)?
Odpowiedź
Efezjan 4.26 mówi, "Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym." W zrozumieniu tego nakazu, dobrze jest rozróżnić emocje od czynów. Wszyscy doświadczamy różnych emocji. W różnych chwilach, odczuwamy smutek, żal, frustrację, podniecenie, szczęście i złość. Takie uczucia przychodzą naturalnie i same w sobie nie są grzechem. To sposób w jaki postępujemy na podstawie tych emocji może być grzeszny. Emocja jest wewnętrzna i nie skierowana przeciwko ludziom. Postępowanie jest zewnętrznym aktem i może być skierowane pozytywnie lub negatywnie wobec innych.
Tutaj jest kontekst tego wersetu: "Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich. Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, nie dawajcie diabłu przystępu. Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu. Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają. A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia. Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością. Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie" (Efezjan 4.25-32).
Fragment ten jest zgodny z nauką Pawła odnośnie nowej natury, którą przyjmujemy dzięki Duchowi Świętemu przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Efezjan 4.17-24). Jeśli będziemy źli z jakiegoś powodu- doświadczamy mimowolną emocję czy przypływ gniewu- jednak nie możemy pozwolić, aby to prowadziło do grzesznych czynów. I nie trwamy w złości. Nie rozwodzimy się nad tym. Szybko się z tym rozprawiamy, w konstruktywny i w sposób oddający Bogu cześć, zatem gniew nie staje się silniejszy i nie wywołuje zgorzknienia w naszych życiu. Biblijne napomnienie to uporać się z gniewem tego samego dnia, co go wywołało. Zanim pójdziemy spać tej nocy, powinniśmy podjąć pozytywne kroki, aby znaleźć rozwiązanie problemu i złagodzić gniew.
Jeśli nie rozprawiamy się konstruktywnie ze złością i angażujemy się w grzeszne wyrażanie gniewu, dajemy szatanowi przystęp do nas (Efezjan 4.27). Ten sam fragment dalej mówi, że powinniśmy starać się o to, aby pozbyć się wszelkiej złości i towarzyszącym im grzechom: "Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością" (werset 31).
Zamiast pozwolić, aby gniew zmienił się w grzeszne postępowanie, powinniśmy być "uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie" (Efezjan 4.32). To wszystko jest częścią "nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy" (werset 24). Jedną z mocy jakiej Duch Święty udziela wierzącym po ich duchowej przemianie przez wiarę w Jezusa Chrystusa jest opanowanie (zobacz Galacjan 5.22-23). Musimy prosić Boga, aby napełnił nas swoim Duchem Świętym, gdy wpadamy w gniew; opanowanie będzie skutkiem nadprzyrodzonym.
Wszyscy czasami pozwalamy, by nasz gniew wydobył z nas to, co najlepsze. Kiedy jesteśmy skrzywdzeni lub czujemy niesprawiedliwość, naturalnie chcemy jak najszybciej zemścić się lub „rozwiązać problem.” Ale gdy nasza odpowiedź obejmuje "gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie" (Efezjan 4.31), przekroczyliśmy linię. Zgrzeszyliśmy w naszym gniewie i daliśmy szatanowi przystęp. Czasami, na długo po tym jak powinniśmy pójść już dalej, żywimy pragnienie ponownego rozpamiętywania rany i trzymania się gniewu. To tylko prowadzi do zgorzknienia. Musimy przylgnąć do Ducha Świętego i polegać na Jego mocy w przezwyciężeniu takiego grzechu.
Salomon w swojej mądrości miał kilka praktycznych rzeczy do powiedzenia na temat tego jak postępować z gniewem:
"Człowiek nierychły do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy pomnaża swoją głupotę" (Ks. Przyp. Salomona 14.29).
"Łagodna odpowiedź uśmierza gniew, lecz przykre słowo wywołuje złość" (Ks. Przyp. Salomona 15.1).
"Człowiek porywczy wywołuje zwadę, lecz cierpliwy zażegnuje spór" (Ks. Przyp. Salomona 15.18).
"Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta" (Ks. Przyp. Salomona 16.32).
English
Co Biblia ma na myśli, kiedy mówi abyśmy w gniewie nie grzeszyli (Efezjan 4:26)?
