Pitaken
Kados pundi panyawanganipun tiyang Kristen bab tumindak nglalu?
Wangsulan
Miturut Kitab Suci, tiyang ingkang tumindak nglalu punika boten nemtokaken menapa panjenenganipun mlebet swarga napa boten. Menawi tiyang ingkang boten pitados tumindak nglalu, kahanan punika badhe “nglancaraken” lakunipun tumuju ing neraka utawi segara geni. Tiyang ingkang tumindak nglalu wekasanipun mlebet neraka, boten amargi tumindak nglalu ananging amargi boten nampi keslametan wonteng ing Sang Kristus. Kitab Suci mratelakaken kanthi cetha babagan tiyang sekawan ingkang tumindak nglalu, inggih punika Saul (1 Samuel 31:4), Ahithophel (2 Samuel 17:23), Zimri (1 Para Raja 16:18), sarta Yudas (Mateus 27:5). Saben tiyang wau awon, kebak dosa. Miturut Kitab Suci tumindak nglalu punika sami kaliyan mateni dhirinipun pribadi. Gusti ingkang kagungan panguwaos nemtokaken kapan wektunipun lan kanthi cara ingkang kados pundi manungsa badhe nemoni pati. Menawa manungsa ndamel keputusan piyambak kanthi mateni dhirinipun pribadi, tumindak punika ateges nyenyamah Gusti.
Kados pundi pangandikanipun Gusti menawa tiyang Kristen nglalu? Kitab Suci mratelakaken menawi tiyang ingkang pitados dhumateng Sang Kristus kanthi gumolonging manah badhe nggadhahi gesang langgeng (Yokanan 3:16). Miturut Kitab Suci, tiyang Kristen boten perlu mangu-mangu awit nggadhahi gesang langgeng. “Anggonku nulis prakara iki mau kabeh marang kowe iku, supaya kowe kang padha pracaya marang asmane Putraning Allah padha sumurupa, yen kowe kabeh iku padha nduweni urip langgeng”(1 Yokanan 5:13). Boten wonten ingkang saged misahaken tiyang Kristen saking sihing Gusti. “Sabab aku mesthekake, sanadyan pati utawa urip, para malaekat utawa para panguwasa, kang saiki utawa kang bakal ana, apa para panguwasa ing dhuwur utawa ing ngisor, lan sadhengah titah liyane, ora bakal bisa megatake kita saka ing sihe Gusti Allah, kang ana ing sang Kristus Yesus Gusti kita” (Rum 8:38-39). Menawi boten wonten “mitah” ingkang saged megataken tiyang Kristen saking sihipun Gusti Sang Yehuwah, tiyang Kristen ingkang tumindak nglalu punika inggih satunggalipun “mitah”, pramila nglalu boten saged megataken tiyang Kristen saking sihipun Gusti. Gusti Yesus seda tumrap sedaya dosa kita. Menawa tiyang Kristen manahipun nembe nglentrih katumpuh ing prakara lajeng tumindak nglalu, tumindak punika dosa awit Gusti Yesus sampun seda tumrap dosa punika.
Boten dipuncariosaken bilih nglalu punika sanes dosa ingkang nglawan Gusti Allah. Kitab Suci mratelakaken menawa nglalu punika memateni lan punika tumindak dosa. Bilih satunggal tiyang ingkang pitados dhumateng Gusti Yesus tumindak nglalu, ateges kapercayanipun dereng temenan. Boten wonten kahanan ingkang mbeneraken menawi tiyang Kristen nemtokaken gesangipun piyambak. Tiyang Kristen katimbalan supados gesangipun kagem Gustinipun. Bilih benjang badhe nemoni pati punika kersanipun Gusti. Mbok menawi kagem nggambaraken tiyang Kristen ingkang tumindak nglalu, saged kapethik saking kitab Ester. Wonten ing Persia wonten angger-angger bilih tiyang ingkang sowan dhumateng Sang Prabu nanging boten ditimbali, tiyang punika saged kaukum pati kajaba Sang Prabu piyambak ingkang ngacungaken tongkat lambang kuwaosipun dhumateng tiyang kala wau minangka sih piwelasipun. Nglalu tumrapipun tiyang Kristen sami kemawon kaliyan meksa supados saged pinanggih Sang Prabu, kamangka kedahipun ngentosi Panjenenganipun nimbali kita. Panjenenganipun badhe ngacungaken tongkat lambang panguwasanipun tumrap tiyang Kristen, nglestarikaken keslametan ingkang sampun diparingaken, nanging boten ateges menawi Panjenengane sarujuk ing sadhengah gesang kita. Ayat Kitab Suci ing 1 Korinta 3:15 mbok menawi uga saged nerangaken bab nglalu, “Menawa garapane kobong, wong iku bakal kapitunan, nanging awake dhewe bakal kapitulungan rahayu, mung bae patrape kaya mentas saka geni.”
English
Kados Pundi Panyawanganipun Tiyang Kristen Bab Tumindak Nglalu? Kados Pundi Pangandikanipun Gusti Bab Nglalu?
