Pitaken
Punapa Sawetara Atribut-Atributing Gusti Punika?
Wangsulan
Kabar ingkang mbingahaken, kunjuk mangsul pitakenan punika, kita saged ngertos langkung kathah babagan Gusti!
Panjenengan ingkang maos artikel punika langkung sae kunjuk maos sedaya piwucal punika pisanan lajeng badhe dipunwaos kutipan Kitab Suci ingkang kasebut, supados saged ngertosi utuhin piwucal.
Rujukaning ayat-ayat Kitab Suci kedah dipunagem, awit tanpa panguwaosing Kitab Suci, kempalan tembung-tembung punika boten badhe langkung sae katimbang pikiraning manungsa; ing pundi lantaran tembung-tembung punika manungsa piyambak awis-awis klintu ing mangertosi bab Gusti Allah (Ayub 42:7). Manungsa boten badhe saged mratelakaken piyambak kados pundi pentingipun mangertosi sinten Gusti punika.
Kesanden mangertosi sinten Gusti punika badhe murugaken kita sedaya nggadhahi, ndhereki, uga nyembah ilah sanes ingkang klintu, ingkang malah mengsah kaliyan karsanipun Gusti (Pangentasan 20:3-5).
Kita namung saged mangertos punapa ingkang Panjenenganipun kepengin kita mangertosi. Salah satunggaling atribut utawi kuwalitas saking Gusti yaiku "papadhang", ingkang tegesipun bilih Panjenenganipun ngatingalaken Sariranipun saking Pribadinipun piyambak (Yesaya 60:19, Yakobus 1:17).
Kasunyatan bilih Gusti sampun mratelakaken seserepan dhumateng piyambakipun, kedah dados dipungatosaken, “supaya aja nganti ana wong ing antaramu kang kaanggep keri, sanadyan prasetya bab lumebu ing paleremane isih tumindak.” (Ibrani 4: 1).
Sedaya titahan ing jagad, Kitab Suci, uga Sabdaning Gusti ingkang manjilma daging (Yesus Kristus) badhe mbiantu kita sedaya mangertos sinten ta Gusti Allah punika.
Sumangga kita miwiti sarana pangertosan bilih Gusti Allah punika ingkang nitahaken kita sarta bilih kita punika satunggaling titahipun (Purwaning Dumadi 1:1; Jabur 24:1). Gusti ngendika bilih manungsa katitahaken miturut gambaring Panjenenganipun. Manungsa punika titah ingkang inggil saking sedaya titah sarta kaparingan panguwaos tumrap sedaya titah kala wau (Purwaning Dumadi 1:26-28).
Sedaya ingkang tumitah risak karana manungsa dhawah wonten ing dosa nanging taksih ngatingalaken sesawangan sawetawis saking pakaryaning Gusti (Purwaning Dumadi 3:17-18; Rum 1:19-20). Sarana ngengeti jembaring tumitah, karuwetan, kaendahan, sarta tatananipun kita saged gadhah raos kasengsem dhumateng Gusti Allah.
Maos sawetawis asmanipun Gusti punika saged mitulungi kita ngupados punapa ingkang dipunkersakaken Gusti. Inggih punika kados ingkang kaserat ing ngandhap:
Elohim : Ingkang kiyat, kaallahan (Purwaning Dumadi 1:1)
Adonai : Gusti, ngatingalaken sesambetan antawisipun Tuan tumrap abdi (Pangentasan 4: 10, 13)
El Elyon : Ingkang Maha Inggil, ingkang paling kiyat (Purwaning Dumadi 14:20)
El Roy : Ingkang kuwaos, ingkang mirsani (Purwaning Dumadi 16:13)
El Shaddai : Gusti ingkang Maha Kuwaos (Purwaning Dumadi 17:1)
El Olam : Gusti kang langgeng (Yesaya 40:28)
Yehuwah (YHWH) : “INGSUN ANA KANG ANA”, tegesipun Gusti ingkang langgeng (Pangentasan 3:13, 14).
Sumangga kita nglajengaken kanthi nitipriksa saking atribut-ttributing utawi kwalitas Gusti saklajengipun.
Gusti punika langgeng, tegesipun Panjejenganipun boten wonten wiwitanipun sarta bilih Panjenenganipun punika wonten ing salami-laminipun. Panjenenganipun punika langgeng, tanpa wates ( Pangandharing Toret 33:27; Jabur 90:2; 1 Timoteus 1:17).
Gusti punika mboten ewah; punika tegesipun bilih Gusti punika saestu saged dipun gondheli sarta dipun pitados (Maleakhi 3:6; Wilangan 23:19; Jabur 102:26, 27).
Gusti punika boten wonten tandhinganipun, tegesipun boten wonten sok sintena kemawon ingkang kados Panjenenganipun ing pakaryanipun punapa dene kawontenanipun; Panjejenganipun punika tanpa tandhing sarta sampurna (2 Samuel 7:22; Jabur 86:8; Yesaya 40:25; Mateus 5:48).
Gusti punika boten saged kanyana, tegesipun Panjenenganipun punika boten saged dipun kinten-kinten, boten saged katlisik, pamanah bab Panjenenganipun sadaya boten saged dipun silemi.
Gusti punika adil, tegesipun Panjenenganipun sanes pribadi ingkang remen mbedakaken tiyang (Pangandharing Toret 32:4; Jabur 18:30).
Gusti punika Maha Kuwaos, tegesipun Panjenenganipun nguwaosi sedaya; Panjenenganipun saged nindakaken punapa kemawon ingkang dipun kersakaken, nanging punapa ingkang dipun tindakaken Gusti tansah condhong kaliyan sipatipun (Wahyu 19:6; Yeremia 32:17, 27).
Gusti punika wonten ing pundi-pundi, tegesipun Panjenenganipun tansah wonten ing pundia panggenan; punika boten ateges bilih Gusti Allah punika sedaya ingkang pinanggih (Jabur 139:7-13; Yeremia 23:23).
Gusti punika Maha Mirsani, tegesipun Panjenenganipun pirsa bab ingkang kapengker, sapunika, sarta wekdal saklajengipun, malah punapa ingkang kita batos ing saben wekdal ingkang kaparingaken; awit Panjenenganipun pirsa sedaya samukawis pangadilanipun badhe tansah katindakaken sacara adil (Jabur 139:1-5; Wulang Bebasan 5:21).
Gusti punika Esa, tegesipun boten namung bilih boten wonten sanesipun, nanging ugi bilih Panjenenganipun piyambak ingkang saged nyembadani pepenginan uga kabetahan ingkang paling jero saking manah kita, sarta Panjenenganipun piyambak ingkang pantes nampi panyembah uga pangabekti kita (Pangandaring Toret 6:4).
Gusti punika Maha Luhur, tegesipun bilih Gusti boten saged uga boten badhe nindakaken bab ingkang lepat; punika awit kawicaksanan lan kaadilanipun satemah supados dosa-dosa kita kaapunten, Yesus kedah ngalami pangadilanipun Gusti nalika dosa kita katanggelaken dhumateng Panjenenganipun (Pangentasan 9:27; Mateus 27:45-46; Rum 3:21-26).
Gusti Maha Kuwaos, tegesipun Panjenenganipun punika ingkang pinunjul; sadaya titahipun samya, sengaja punapa dene boten sengaja, boten saged ngalang-alangi kersanipun (Jabur 93:1; 95:3; Yeremia 23:20).
Gusti punika Roh, tegesipun Panjenenganipun punika boten saged katingali dening paningal (Yokanan 1:18; 4:24).
Gusti punika Tritunggal, tegesipun Panjenenganipun punika tiga ingkang nunggil dados satunggal, hakekatipun sami, sami ing kakiyatan uga kamulyanipun. Ngengetaken bilih ing ayat Kitab Suci ingkang kawitan kasebut bilih “asmanipun” tunggal sanadyan punika ngengingi tiga Pribadi ingkang cetha- “Sang Rama, Sang Putra, Sang Roh Suci” (Mateus 28:19; Markus 1:9-11).
Gusti punika kaleresan, tegesipun bilih Panjenenganipun nyocoki kaliyan sadaya Panjenenganipun kalawau, Panjenenganipun boten badhe saged kasogok uga boten saged goroh (Jabur 117:2; 1 Samuel 15:29).
Gusti punika Maha Suci, tegesipun bilih Panjenenganipun kapisah saking sadaya kasusilan ingkang nistha sarta memengsahan tumraping kanisthan. Gusti punika mirsani sadaya kajahatan ingkang damel Panjenenganipun duka.
Asring kasebut ing ayat Kitab Suci bilih geni punika sesarengan kaliyan kasucian. Gusti dipun sumurupi kados dene geni (Yesaya 6:3; Habakuk 1:13; Keluaran 3:2,4,5; Ibrani 12:29).
Gusti Allah punika welas asih “ingkang kalebet kabecikan, kamirahan, welas asih, uga katresnan” ingkang arupi pangandika ingkang maringi gambaran saking tegesing welas asihipun Gusti.
Menawi sanes karana sih rahmatipun Gusti mila sipating Gusti punika badhe damel kita kapisah kaliyan Panjenenganipun. Puji syukur dene karana boten kados makaten kawontenanipun, awit Panjenenganipun ngersakaken mangertosi kita satunggal lan satunggalipun sacara pribadi (Pangentasan 34:6; Jabur 31:19; 1 Petrus 1:3; Yokanan 3:16; Yokanan 17:3).
Punika namung awit gumolonging manah ingkang ngupados wangsulan saking pitaken ukuraning Gusti. Mugi ndadosna panyurung ingkang ageng kangge nglajengaken pangupados bab Gusti (Yeremia 29:13).
English
Punapa Sawetara Atribut-Atributing Gusti Punika?
