Pitaken
Punapa Tegesipun Gesang Punika?
Wangsulan
Punapa tegesipun gesang punika? Kadospundi kula saged manggih tujuan, kasampurnan, lan marem ing salebeting gesang? Punapa kula badhe nggadhahi kasagedan mrantasi babagan ingkang wigatos ing salaminipun?
Kathah tiyang ingkang boten saged mandheg anggenipun nimbang-nimbang punapa tegesipun gesang punika. Para tiyang wau kerep ningali tahun-tahun kepungkur lan gumun, kenging punapa sesambetanipun risak lan kenging punapa tasih rumaos kosong sinaosa mbok manawi sampun nggayuh punapa ingkang karancang. Satunggaling pemain baseball ingkang asmanipun kacatet wonten ing Baseball Hall of Fame, dipuntangleti, punapa ingkang dipun ajeng-ajeng saking satunggaling tiyang ingkang cariyos dhateng piyambakipun nalika piyambakipun nembe wiwitan main baseball. Piyambakipun mangsuli, “Ingkang kula ajeng-ajeng inggih punika tiyang badhe cariyos dhateng kula bilih manawi panjenengan saged nggayuh katenaran, ing mrika boten wonten punapa-punapa.”
Kathah tujuan ingkang namung awujud kakosongan sasampunipun tahun-tahun ingkang sampun kalampahan ing salebeting ngupados gegayuhan kalawau.
Ing salebeting masyarakat kita, tiyang sami nggayuh lan ngupadi kathah tujuan, mikiraken bilih ing salebeting punapa ingkang dipuntuju saged manggih tegesing gesangipun. Ing antawisipun kalebet ngoyak: kasuksesaning padamelan, kasugihan, sesambetan ingkang sae, seks, kasenengan, nindakaken bab ingkang sae tumrap sesami, lan sanesipun. Tiyang sami neksekaken bilih sanadyan tiyang-tiyang wau sampun nggayuh tujuanipun ing bab kasugihan, sesrawungan, lan kasenengan, taksih wonten kakosongan ingkang lebet ing batinipun –inggih satunggaling raos kakosongan ingkang boten katingal supados dipun isi.
Panyerat kitab Kohelet mecakaken pangraos punika nalika piyambakipun wicanten, “Banget anggone tanpa guna! Banget anggone tanpa guna, mangkono pangandikane Sang Kohelet, banget anggone tanpa guna, samubarang kabeh iku tanpa guna!” Panyerat punika sampun gadhah kasugihan ingkang sakalangkung kathah, kawicaksanan nglangkungi tiyang sanes ing jamanipun ugi ing jaman kita, atusan wanita, kraton lan patamanan inggih punika kaprabon ingkang nimbulaken meri, tetedhahan lan anggur ingkang paling sae, sarta gadhah sadaya warni kasenengan ingkang cumawis. Panjenenganipun ngandika ing satunggaling bab, bilih sadaya ingkang dipun kepengini manahipun, sampun kagayuh. Panjenenganipun nyimpulaken “kagesangan ing sangandaping surya” (kawontenaning gesang punika gesang kados-kados sadaya cumawis ing mrika. Gesang punika punapa ingkang saged kita tingali sarana mripat kita lan kita alami sarana pangraos kita) punika tanpa guna! Kenging punapa ingkang makaten punika tanpa guna? Awit Sang Yehuwah nitahaken kita tumrap bab ingkang nglangkungi punapa ingkang kita alami ing mriki lan sapunika. Salomo wicanten bab Gusti, “Samubarang kabeh katitahake endah ing wayah kang wus kapesthekake malah atine padha kaparingan kalanggengan, nanging manungsa ora bisa nyumurupi pakaryaning Allah wiwit wiwitan nganti kalanggengan.” Ing manah kita, kita rumaos bilih donya punika boten sedayanipun ingkang kita perlu.
Ing Purwaning Dumadi, kitab kapisan saking Kitab Suci, kita manggihi bilih Gusti Yehuwah nitahake manungsa miturut gambaranipun Gusti (Purwaning Dumadi 1:26). Punika tegesipun bilih kita langkung memper kaliyan Gusti Yehuwah katimbang kita memper kaliyan titah sanesipun (bentuk gesang sanesipun). Kita ugi manggih bilih saderengipun manungsa dhumawah ing dosa sarta kadhawahan ipat-ipat kapapanaken ing jagad, bab-bab ing salajengipun punika saleresipun: (1) Gusti Yehuwah ndadosaken manungsa makhluk sosial (Purwaning Dumadi 2:18-25); (2) Gusti Yehuwah maringi manungsa padamelan (Purwaning Dumadi 2:15); (3) Gusti Yehuwah kagungan sesambetan kaliyan manungsa (Purwaning Dumadi 3:8); lan (4) Gusti Yehuwah maringi manungsa panguwaos tumrap saisining jagad (Purwaning Dumadi 1:26). Punapa ingkang dipun kajengaken saking pokok-pokok punika? Kula pitados bilih Gusti Yehuwah ngersakaken saking saben pokok punika nambahi kapenuhan ing salebeting gesang kita, nanging sadaya saking punika (utaminipun sesambetaning manungsa kaliyan Gusti Yehuwah) tingkah polah ingkang namung lamis karana manungsa dhumawah ing dosa lan pituwasipun nampi ipat-ipat kapapanaken ing jagad (Purwaning Dumadi 3).
Ing kitab Wahyu, pungkasaning Kitab Suci, ing wekdal ingkang pungkasan saking pungkasaning kadadosan-kadadosan sanesipun, Sang Yehuwah ngandika bilih Panjenenganipun badhe ngremuk jagad ingkang sapunika sarta swarga kados ingkang kita sumerepi jagad lan swarga sarta palados ing salebeting kawontenan ing kalanggengan sarana nitahaken swarga enggal lan jagad enggal. Ing wekdal punika, Panjenenganipun badhe mulihaken sesambetan ingkang sayektos sarana milujengaken manungsa. Kathah manungsa ingkang badhe kaadili miturut pandamelipun sarta kacemplungaken ing Segara Geni (Wahyu 20:11-15). Lan sarana punika ipat-ipating dosa badhe kasingkiraken; satemah boten badhe wonten dosa malih, kasisahan, sesakit, pejah, kasangsaran, lan sanesipun (Wahyu 21:4). Sarta para tiyang pitados badhe marisi sadayanipun; Gusti badhe pinarak ing satengahing tiyang pracaya, lan para tiyang pracaya badhe dados para putraning Allah (Wahyu 21:7). Makaten, kita nglangkungi sadaya ingkang Gusti Allah titahaken tumrap kita supados kita tansah sesambetan kaliyan Panjenenganipun; dosaning manungsa, ngrisak sesambetan punika; Gusti Yehuwah mulihaken sacara sampurna sesambetan punika ing kawontenaning kalanggeng-an sarana tetimbangan ingkang pantes dining Panjenenganipun. Sapunika, nglangkungi gesang kangge nggayuh punapa kemawon lan sadaya kemawon namung mejahi pepisahan saking Gusti Yehuwah tumrap kalanggengan badhe dados langkung awon lan muspra! Nanging Gusti sampun nyawisaken margi ingkang boten namung tumuju karahayon ingkang langgeng (Lukas 23:43), nanging ugi gesang punika damel marem lan migunani tumrap kasaenan. Sapunika, karahayon ingkang langgeng lan “swarga ing jagad” punika kagayuh?
GESANG INGKANG MIGUNANI, KAPULIHAKEN LUMANTAR YESUS KRISTUS
Minangka pitedah wonten ing inggil punika, ateges kekalihipun kala wau saged kapanggihaken ing satunggaling pamulihan sesambetan kaliyan Gusti. Sesambetan ingkang sae punika sampun risak rikala Adam lan Hawa nglampahi dosa. Sesambetan kaliyan Gusti namung saged dipunpulihaken lumantar Putranipun Gusti, Yesus Kristus (Lelakune Para Rasul 4:12; Yokanan 14:6; Yokanan 1:12). Gesang langgeng saged dipungadhahi manawi manungsa nggetuni dosanipun (boten badhe nglajengaken malih tumindak dosa nanging kepengin Kristus ngewahi sarta ndadosaken panjenenganipun pribadi ingkang enggal) lan wiwit sumendhe ing Yesus Kristus minangka Juru Wilujeng (kula aturi mirsani “Punapa ingkang Dipunwastani Rancangan Kawilujengan Punika?”) (https://www.gotquestions.org/Jawi/Rancangan-kawilujengan.html) minangka pitedah salajengipun wonten ing wedalan ingkang paling wigatos).
Tegesing gesang boten badhe dipun panggihi namung kanthi manggihi Gusti Yesus minangka Juru Wilujeng, (senajan babagan punika endah sanget). Langkung saking punika, tegesing gesang badhe dipunpanggihi rikala panjenengan wiwit ndherek Kristus minangka sakabatipun, nyinani babagan Panjenenganipun, nelasaken wekdal kaliyan Panjenenganipun sarana Sabdanipun, Kitab Suci, sesambetan kaliyan Panjenenganipun sarana pandonga, sarta lumampah kaliyan Panjenenganipun lumantar setya ing angger-anggeripun.
Manawi panjenengan dereng pitados (utawi mbok menawi nembe pitados) mbok menawi panjenengan ngudarasa tumrap dhiri panjenengan piyambak, “Kui dudu babagan kang nyenengake utawa maremake atiku!” Nanging sumangga maos langkung dangu sakedik. Yesus ngandika kados ing ngandap punika: “He para wong kang kesayahan lan kamomotan, padha mrenea, Aku bakal gawe ayemmu. PasanganKu padha tampanana ing pundhakmu lan padha nggegurua marang Aku, awit Aku iki alur lan lembah ing budi, temahan kowe bakal padha oleh ayeming nyawamu. Amarga pasanganKu iku kepenak lan momotanKu iku entheng” (Mateus 11:28-30). “Aku iki teka supaya wedhus-wedhus padha duwea urip, kanthi kaluberan” (Yokanan 10:10b). “Manawa ana wong kang arep ngetut buri Aku, iku kudu nyingkur awake dhewe sarta manggula salibe lan melua Aku. Amarga sing sapa kumudu-kudu nylametake nyawane, iku bakal kelangan nyawane, nanging kang kelangan nyawane marga saka Aku, iku bakal nemu” (Mateus 16:24-25). “Lan bungaha marga saka Sang Yehuwah, dadi kowe mesthi diparingi pepenginaning atimu” (Jabur 37:4).
Punapa ingkang dipun cariyosaken dening sadaya ayat kalawau inggih punika kita gadhah pilihan. Kita saged nglajengaken ngupados panuntun tumrap gesang kita piyambak (kanthi asil gesang ing kakosongan) utawi kita saged milih ngupados Gusti Allah sarta ingkang Panjenenganipun kersakaken tumrap gesang kita kanthi gumolonging manah (ing pundi badhe ngangsalaken gesang ingkang kaluberan, ngangsalaken pepenginaning manah, sarta manggih kabingahan lan kamareman). Sadaya punika wau amargi ingkang Nitahaken kita ngasihi kita sarta ngersakaken sadaya ingkang paling sae tumrap kita (boten cekap namung gesang ingkang gampil, nanging sanget migunani).
Minangka panutup, kula kepengin sesarengan ngrembag babagan pasemon ingkang kaampil saking satunggaling kanca pandhita. Manawi panjenengan tiyang ingkang remen olah raga sarta netepaken badhe ningali tanding olah raga profesional, panjenengan saged mbayar sawetawis dolar lan panjenengan badhe pikantuk palenggahan ing barisan wingking ing inggil saking stadion punika utawi panjenengan saged ngrogoh sak lan nelasaken atusan dolar sarta panjenengan badhe pikantuk kursi ingkang sipatipun pribadi lan celak kaliyan lapangan tanding punika. Punika kados dene gesang Kakristenan. Migatosaken yeyasaning Astanipun Gusti Allah punika sanes kangge Kakristenan ing dinten Minggu. Tiyang-tiyang wau boten mbayar reginipun. Migatosaken yeyasaning Astanipun Gusti Allah punika kanthi gumolonging manah sakabatipun Kristus ingkang saestu mandheg anggenipun ngupados pepenginanipun piyambak ing salebeting gesang satemah sami saged ngupados tujuaning Gusti Allah ing salebeting gesang. Tiyang-tiyang wau sampun mbayar reginipun (saestu sumendhe dhumateng Sang Kristus lan kersanipun); tiyang-tiyang punika wau ngalami gesang ingkang kaluberan; sarta sami badhe kapanggih piyambak kaliyan sesamining manungsa, sarta ingkang Yeyasa kalayan tanpa getun! Punapa panjenengan sampun nglunasi? Punapa panjenengan badhe nglunasi? Manawi makaten, panjenengan boten badhe kaluwen bab gunaning lan tujuaning gesang malih.
English
Punapa Tegesipun Gesang Punika?
