ਪ੍ਰਸ਼ਨ
ਮਯ ਅਪਨੇਹ ਜੀਵਨ ਕਿਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਿਵੇਂ ਜਿਆਂਡ ਸਗਦਾ ਹਾਂ?
ਉਤੱਰ
ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਿਆਂਡਨਾ ਜਰੂਰੀ ਹੇ। ਯਿਸ਼ੂ ਆਖੇ ਉਨਦੇ ਸਚੇ ਮਨਨ ਆਲੇ ਓ ਹੇਨ ਜੋਂ ਉਨਾਕੂੰ ਜਿਆਂਡਦੇ ਤੇ ਉਨਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇਛਾ ਕੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੇਂਦੇ,"ਜੋ ਕੋਈ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਉਤੇ ਚਲਦੇ, ਉਹ ਹੀ ਮੇਰਾ ਭਾਈ, ਬਹਨ ਤੇ ਮਾਂ ਹੇ" (ਮਰਕੁਸ 3:35)। ਡੂੰ ਪੁਤਰੋਂ ਦੀ ਕਹਾਨੀ ਇਚ, ਯਿਸ਼ੂ ਮਹਾਂ ਜਾਜਕੋਂ ਤੇ ਸ਼ਾਸਤਰੀਓਂ ਕੂੰ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇਛਾ ਪੂਰਾ ਨਾ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਫਟਕਾਰ ਦੇ, ਖਾਸਕਰ, ਡੂਵੇ,"ਨਾ ਪਛਤਾਏ ਤੇ ਨਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਿਤੇ ਨੇ" (ਮੱਤੀ 21:32) ਸਾਰੇ ਕਲੋਂ ਮੂਲ ਗਾੱਲ ਏ ਹੇ ਕਿ , ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਏ ਹੇ ਕਿ ਅਸਾਂ ਸਾਡੇ ਪਾਪੋਂ ਕਲੋਂ ਪੱਛਿਆਤਾਪ ਕਰੇ ਤੇ ਮਸੀਹ ਇਚ ਭਰੋਸਾ ਕਰੇ। ਅਗਰ ਅਸਾਂ ਪਹਲੇ ਕਦਮ ਕੂੰ ਹੋਨ ਤਕ ਕਾਹਨੀ ਉਠਾਆ, ਤਾਂ ਅਸਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਹੋਨ ਤਕ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਕੂੰ ਸਵਿਕਾਰ ਕਾਹਨੀ ਕਿਤਾ।
ਜੇਡੇ ਹੇਕ ਵਾਰ ਅਸਾਂ ਮਸੀਹ ਕੂਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵਿਕਾਰ ਕਰ ਘਿਨਦੇ ਸੇ, ਤਾਂ ਅਸਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਬਨ ਵੇਂਦੇ ਸੇ (ਯਹੂੰਨਾ 1:12), ਤੇ ਓ ਸਕੂੰ ਉਨਦੇ ਰਾਸਤੇ ਕੂੰ ਡਿਖਾਵਨ ਦੀ ਇਛਾ ਰਖਦੇ (ਭਜਨ ਸਹਿਤਾ 143:10)। ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਅਪਨੀਹ ਇਛਾ ਕੂਂ ਛੁਪਾਵਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੇ ਕਰੇਂਦਾ, ਓ ਇਨਕੂ ਡਿਖਾਵਨਾ ਚਾੰਹਡੇ। ਸਚਾਈ ਦਾ ਏ ਹੇ ਕਿ, ਓ ਅਪਨੇਹ ਵਚਨ ਇਚ ਬਹੁਤ ਆਗਿਆ ਡੀਤੇ ਸੀ। ਸਾਕੂੰ"ਹਰ ਗਾੱਲ ਇਚ ਧੰਨਯਵਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਵਾਡੇ ਕਿਤੇ ਮਸੀਹ ਯਿਸ਼ੂ ਇਚ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਏਹੀ ਇਛਾ ਹੇ"(1ਥਿਸਲੁਨੀਕਿਓਂ 5:17)। ਸਾਕੂਂ ਭਲੇ ਕਮੋਂ ਕੂੰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦੇ (1ਪਤਰਸ 2:15)। ਤੇ"ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਏਹੀ ਇਛਾ ਹੇ ਕਿ ਤੁਸਾਂ ਪਵਿਤਰ ਬਨੋ: ਅਰਥਾਤ ਵਯਭਿਚਾਰ ਕਲੋਂ ਦੂਰ ਰਹੋ"(1ਥਿਸਲੁਨੀਕਿਓਂ 4:3)।
ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਜਿਆਂਡਨ ਤੇ ਪੁਖਤਾ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਹੇ। ਰੋਮਿਓਂ 12:2 ਆਖਦੀ ਹੇ ਕਿ,"ਹਿਨ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਹਾਂਗੁ ਨਾ ਬਨੋ, ਬਲਕਿ ਤੁਵਾਡੇ ਮਨ ਦੇ ਨਏ ਸੀ ਵਨਨ ਨਾਲ ਤੁਵਾਡਾ ਚਾਲ ਚਲਨ ਵੀ ਬਦਲਦਾ ਵਨੇ, ਜਿਨਦੇ ਨਾਲ ਤੁਸਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਭਲੀ, ਭਾਵਤੀ, ਤੇ ਸਿੱਧ ਇਛਾ ਕੂੰ ਅਨੂਭਵ ਨਾਲ ਪਤਾ ਕਰੇਂਦੇ ਰਹੋ।" ਏ ਤਰਕ ਸਾਕੂੰ ਹੇਕ ਅਹਮ ਕਰਮ ਕੂੰ ਡਸੇਂਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹਿਨ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਹੰਗੁਨ ਬਨਨ ਕਲੋਂ ਨਾ ਕਰ ਡੇਂਦੀ ਹੇ ਤੇ ਇਨਦੀ ਬਜਾਏ ਸਵਯ ਕੂੰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਬਦਲਦੀ ਵੇਂਦੀ ਵੇ। ਜਿਹਡੇ ਉਨਦਾ ਮਨ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਗਾੱਲੋਂ ਦੀ ਕਲੀ ਨਵਾ ਸੀ ਵੇਂਦੇ ਹੁਨ ਵਾਲੇ ਓ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਸਿਧ ਇਛਾ ਕੂੰ ਜਿਆਂਡ ਵੇਂਦੀ ਹੇ।
ਜੇਡੇ ਅਸਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਕੂਂ ਲਬਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਕੂੰ ਪੱਕਾ ਸਿਵਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੇ ਕਿ ਅਸਾਂ ਕੋਈ ਏੰਝੀ ਗਾੱਲ ਉਤੇ ਧਿਆਨ ਕਾਹਨੀ ਡੇਂਦੇ ਪੇ ਜਿਨਦੇ ਕਿਤੇ ਬਾਇਬਲ ਮਨਾ ਕਰੇਂਦੀ ਹੇ। ਉਧਾਹਰਨ ਕਿਤੇ, ਬਾਇਬਲ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਕਲੋਂ ਮਨਾ ਕਰੇਂਦੀ ਹੇ; ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਹਿਨ ਗਾੱਲ ਉਤੇ ਸੀਧੀ ਗਾੱਲ ਕਿਤੇ ਸੀ, ਅਸਾਂ ਜਿਆਂਡਦੇ ਹੇਸੇ ਕਿ ਏ ਸਾਡੇ ਕਿਤੇ ਹੁਨਦੀ ਇਛਾ ਕਾਹਨੀ ਕਿ ਅਸਾਂ ਬੈਂਕ ਦੇ ਚੋਰ ਬਨੁਹ – ਸਾਕੁਂ ਇਥਾਂਹ ਤਕ ਕਿ ਹਿਨਦੇ ਵਾਸਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਕਾਹਨੀ। ਹਿਨਦੇ ਆਲਾਵਾ, ਸਾਕੁਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਪਕਾ ਹੋਵਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੇ ਕਿ ਅਸਾਂ ਜੇਡੀ ਗਲਾਹ ਦੇ ਧਿਆਨ ਲਗੇਂਦੇ ਪੇਸੇ ਓ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਮਹੀਮਾ ਕਿਤੇ ਹੇ ਤੇ ਸਾਕੁਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਡੂਝੇ ਕੂੰ ਆਤਮਿਕ ਰੂਪ ਏਚ ਬਡਾਵਨ ਕਿਤੇ ਮਦਦ ਕਰਸੀ।
ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਕੂੰ ਜਿਆਆਨਾ ਕਈ ਵਾਰ ਮੁਸਕਿਲ ਸੀ ਸਗਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਹਿਨਦੇ ਕਿਤੇ ਧੀਰਜ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਸਿੰਡੀ ਹੇ। ਹੇਕ ਹੀ ਵਾਰ ਏਚ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਇਛਾ ਕੂੰ ਜਿਆਂਡਨ ਦੀ ਚਾਹਤ ਸਵਭਾਵਿਕ ਹੇ, ਲੇਕਿਨ ਏੰਝਾ ਅਕਸਰ ਨੀ ਸਿਨਦਾ। ਓ ਸਾਕੁਂ ਅਪਨੀਹ ਇਛਾ ਕੂਂ ਹੇਕ ਹੇਕ ਕਰ ਦੇ ਡੀਖੇਂਦਾ ਹੇ- ਹਰ ਹੇਕ ਕਦਮ ਉਤੇ ਜੀਕੂਂ ਅਸ਼ਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਉਠੇਂਦੇ ਸੇ – ਤੇ ਏੰਝਾ ਸਿਵਨ ਡੇਂਦੇ ਕਿ ਅਸਾਂ ਹਰਸਮੇਂ ਹੁੰਦੇ ਉਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰੇਂਦੇ ਰਹੂਂ। ਸਾਰੇ ਕਲੋਂ ਅਹਮ ਗਾੱਲ ਏ ਹੇ ਕਿ, ਜੇਡੇ ਅਸਾਂ ਹੁੰਦੇ ਕਲੋਂ ਅਗੁਂ ਦੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਿਤੇ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰੇਂਦੇ ਸੇ, ਅਸਾਂ ਹੂਂ ਕਮੋਂ ਕੂਂ ਕਰੇਂਦੇ ਹੁਵੇ ਵਿਅਸਤ ਹੁੰਦੇ ਸੇ ਜਿਨਾਹ ਕੂਂ ਅਸਾਂ ਜਿਆਂਡ ਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਹੁਨਾਕੁਂ ਅਸਾਂ ਕਰਨਾ ਹੇ (ਯਾਕੂਬ 8:19)।
ਅਕਸਰ, ਅਸਾਂ ਚਾਹੰਦੇ ਹੇਸੇ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਖਾਸਕਰ ਦੇ ਸਾਕੂੰ ਹੁਕਮ ਡੇਵੇ- ਕਿਥਾਂਹ ਕਮ ਕਰਨਾ ਹੇ ਤੇ ਕਿਥਾਂਹ ਕਾਹਨੀ ਕਰਨਾ, ਕਿਨਦੇ ਨਾਲ ਸਾਦੀ ਕਰਨੀ ਹੇ, ਕੈਡੀ ਕਰ ਘਿਨਨੀ ਹੇ, ਵਗੈਰਾ ਵਗੈਰਾ, ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਸਂਕੁਂ ਚੁਨਨ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਡੇਂਦੇ, ਤੇ, ਅਗਰ ਅਸਾਂ ਉਨਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸੇ, ਤਾਂ ਓ ਸਾਡੇ ਗਲਤ ਚੁਨਾਵ ਕੂੰ ਰੋਕ ਡੇਂਦੇ (ਪ੍ਰੇਰਿਤੋਂ ਦੇ ਕਾਮ 16:6-7)।
ਜਿਤਨਾ ਜਿਆਦਾ ਅਸਾਂ ਹੇਕ ਆਦਮੀ ਕੂਂ ਜਿਆਂਡ ਦੇ ਵੇਂਦੇ ਸੇ, ਉਤਨਾ ਜਿਆਦਾ ਅਸਾਂ ਉਨਦੀ ਇਛਾਓਂ ਕੂੰ ਜਿਆਂਡ ਦੇ ਵੇਂਦੇ ਸੇ। ਉਦਾਹਰਨ ਕਿਤੇ, ਹੇਕ ਬਚਾ ਹੇਕ ਵਿਅਸਤ ਸਡ਼ਕ ਦੀ ਡੂਜੀ ਤਰਫ ਪਡ਼ੀ ਹੁਈ ਹੇਕ ਬਾਲ ਕੂੰ ਡੇਖਦੇ ਜੋ ਕਿ ਹੂੰ ਤਰਫ ਬਨ ਪਈ ਹੇ, ਲੇਕਿਨ ਓ ਇਨਾਕੂ ਚਾੰਵਡ ਕਿਤੇ ਉਨਦੀ ਤਰਫ ਨੀ ਭਜਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਓ ਜਿਆਂਡਦੇ ਕਿ,"ਮੇਡਾ ਪਿਤਾ ਕਾਹਨੀ ਚਾੰਹਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇੰਝੇ ਕਰਾਂ।" ਓ ਅਪਨੇਹ ਪਿਤਾ ਲਾਲੋਂ ਹਰੇਕ ਖਾਸ ਪਰਿਸਥਿਤੀ ਕਿਤੇ ਸਲਾਹ ਕਾਹਨੀ ਘਿਨਦਾ, ਓ ਜਿਆਂਡਦਾ ਹੇ ਕਿ ਉਨਦਾ ਪਿਤਾ ਕਿਆ ਆਖਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓ ਅਪਨੇਹ ਪਿਤਾ ਕੂੰ ਜਿਆਂਡਦਾ ਹੇ। ਏੰਝਾ ਹੀ ਸਚ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦਾ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਸੰਬੰਧ ਇਚ ਹੇ। ਜਿਹਡ਼ੇ ਅਸਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਚਲਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੇਂਦੇ ਸੇ, ਉਨਦੇ ਵਚਨ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇਂਦੇ ਤੇ ਉਨਦੀ ਆਤਮਾ ਉਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸੇ, ਸਕੂੰ ਲਗਤੇ ਕਿ ਸਾਕੂੰ ਮਸੀਹ ਦਾ ਮਨ ਡੀਤਾ ਗੇ (1ਕੁਰੰਥੀਓਂ 2:16)। ਅਸਾਂ ਹੁਨਕੂੰ ਜਿਆਂਡਦੇ ਸੇ, ਤੇ ਇਹ ਸਾਕੂੰ ਉਨਦੀ ਇਛਾ ਕੂਂ ਜਿਆਂਡਨ ਇਚ ਮਦਦ ਕਰੇਂਦੇ। ਅਸਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੇ ਮਾਰਗ ਦਰਸ਼ਨ ਕੂੰ ਜਲਦੀ ਲਭ ਘਿਨਦੇ ਸੇ। "ਖਰੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਰਾਸਤਾ ਧਰਮ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸੀਧਾ ਹੁੰਦੇ, ਲੇਕਿਨ ਦੁਸ਼ਟ ਅਪਨੀਹ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਡਾਹੇ ਪੋਂਦੇ"(ਨੀਤੀਵਚਨ 11:5)।
ਅਗਰ ਅਸਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਜਦੀਕੀ ਨਾਲ ਚਲਦੇ ਪੇਸੇ ਤੇ ਸਚਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨੋਂ ਕਿਤੇ ਉਨਦੀ ਇਛਾ ਕੂੰ ਪਾਵਨ ਦੀ ਚਾਹਤ ਰਖੇਂਦੇ ਵੇ, ਤਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਉਨਦੀ ਇਛਾ ਕੂੰ ਸਾਡੇ ਮਨੋਂ ਵਿਚ ਰਖ ਡੇਸੀ। ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇਛਾ ਕੂਂ ਚਾਹਵੰਡ ਦੀ ਚਾਬੀ, ਸਾਡੀ ਅਪਨੀਹ ਇਛਾ ਦਾ ਹੋਵਨਾ ਕਾਹਨੀ।"ਯਹੋਵਾ ਕੂੰ ਅਪਨੇਹ ਸੋਖ ਦਾ ਮੂਲ ਜਿਆਂਡ, ਤੇ ਓ ਤੇਡੀ ਇਛਾਓਂ ਕੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੇਸੀ"(ਭਜਨ ਸਹਿਤਾ 37:4)।
English
ਮਯ ਅਪਨੇਹ ਜੀਵਨ ਕਿਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਿਵੇਂ ਜਿਆਂਡ ਸਗਦਾ ਹਾਂ? ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਿਆਂਡਨ ਵਾਰੇ ਬਾਇਬਲ ਕਿਆ ਆਖਦੀ ਹੇ?