Савол
Оё Исо Худо аст? Оё Исо ягон бор ба Худо буданаш даъво карда буд?
Чавоб
Дар Инчил ягон хел гуфтае нест, ки Исо мушаххас гуфта бошад, “Ман Худо хастам.” Бо вучуди ин, ин маънои онро надорад, ки У эълон нанамудааст, ки У Худо мебошад. Мисол, гуфтахои Исоро дар Паёми Иоан 10:30 гирем, “Ман ва Падар як одамем.” Дар назари аввал, шояд ин маънои даъвои Худо буданро надошта бошад. Лекин, ба иртичои яхудиен нисбат ба гуфтаи Вай эътибор дихед, “Мо туро на барои ин гуфтахоят, балки барои мукаддасотро тахкир карданат сангборон карда истодаем, чавоб доданд яхудиён, зеро ту як марди одди хасти ва даъво дори, ки ту Худо хасти” (Паёми Иоан 10:33). Яхудиён фикр карданд, ки изхороти Исо маънои онро дорад, ки У ба Худо будан даъво карда истодааст. Дар матнхои оянда Исо ягон бор яхудиенро ислох намекунад ва намегуяд, “Ман даъвои Худо будан накардаам.” Ин нишон медихад, ки Исо дар хакикат мегуфт, ки У Худо аст, “Ман ва Падар як одамем” (Паёми Иоан 10:30). Паёми Иоан 8:58 мисоли дигарест. Исо гуфтааст, "Ман ба Шумо хакикатро мегуям, ман пеш аз Авраам таваллуд ефтаам!" Ва боз, дар чавоб ба ин яхудиен сангпорахоро гирифта хостанд Исоро сангборон кунанд (Паёми Иоан 8:59). Барои чи яхудиен хостанд Исоро сангборон кунанд, модоме, ки У ягон чизе нагуфта бошад, ки ба акидаи онхо тахкиромез бошад, хусусан даъво ба Худо будан?
Дар Паёми Иоан 1:1 гуфта мешавад, ки “Худо дар сухан вучуд дошт.” Дар Паёми Иоан 1:14 гуфта мешавад, ки “Сухан ба чисм табдил ефт.” Ин равшану возех маънои онро дорад, ки Исо Худо дар шакли чисм буд. Дар Паёми Апостолхо 20:28 гуфта мешавад, "...Чупони калисои Худо, ки онро У бо хуни Хеш харид, бошед." Ки калисоро бо хуни Хеш харид? Исо. Паёми Апостолхо 20:28 мегуяд, ки Худо калисоро бо хуни Хеш харид. Аз хамин сабаб Исо Худо аст!
Фомаи шогирд оид ба Исо гуфтааст, “Сохиб ва Худои ман” (Паёми Иоан 20:28). Исо уро ислох намекунад. Паём ба Тит 2:13 моро даъват мекунад, ки ба омадани Худо ва Начоткори мо – Исо интизор шавем (инчунин ба Паёми 2 Пётр 1:1 нигаред). Дар Паём ба яхудиён 1:8, Падар оид ба Исо мегуяд, "Аммо У дар бораи Писар мегуяд, ‘Э Худо, давлати ту хамеша ва хамеша давом хохад кард, ва хакикаткори тачассумгари шохигарии ту хохад буд.’"
Дар Паёми Иоан, фариштае ба Апостол Иоан танхо ба Худо ибодат карданро супориш медихад (Пaёми Иоан 19:10). Дар Китоби Мукаддас дар якчанд чойхо ба Исо ибодат карда мешавад (Паёми Матфей 2:11; 14:33; 28:9,17; Паёми Лука 24:52; Паёми Иоан 9:38). У хеч гох мардумро барои ба У ибодат кардан кохиш намедихад. Агар Исо Худо намебуд, У ба мардум мегуфт, ки ба У ибодат накунанд, чи хеле, ки фаришта дар Паёми Иоан гуфта буд. Дар Китоби Мукаддас дар бисёр сатрхо ва порчахо оид ба Худо будани Исо бахс меравад.
Сабаби аз хама асосии он, ки Исо бояд Худо бошад, он аст, ки агар У Худо набошад, марги У барои ба худ гирифтани гунохи тамоми оламиён кифояги намекард (Паёми 1 Иоан 2:2). Танхо Худо метавонист чавоби чунин чазои беканорро дихад. Танхо Худо метавонист ба худ гунохи тамоми оламиенро гирад (Паёми 2 ба коринфинихо 5:21), аз олам чашм пушад, ва аз нав эхе шавад – ва бо ин галабаи Худро бар гуноххо ва марг исбот созад.
English
Оё Исо Худо аст? Оё Исо ягон бор ба Худо буданаш даъво карда буд?
